Opening weekend

En zaterdag weer naar Bath gereden. Met Tello dit maal. Als Londenaar kom je niet zo heel vaak buiten de stad, dus waren we van plan het maximale uit de gehuurde auto te persen. De opening begon pas om 6 uur 's avonds, dus tijd genoeg om met een flinke omweg naar Bath te gaan.
En die omweg liep via de Cotswald hills. Een mooi heuvelachtig gebied net achter Oxford. Enorm veel regen onderweg, maar toen we stopten voor de lunch in Stow-on-the-Wold was het droog. Even een thee met wat sandwiches gedaan en daarna weer door naar Bath.
Kleine weggetjes, veel heuvels. Een erg mooie rit. En om half zes waren we op de camping in Bath. Camping? Jep, de camping. Ten eerste omdat Bath, als populaire weekend bestemming vrijwel geheel was uitverkocht van kamers. En ten tweede omdat zo'n kamer makkelijk £100,- per nacht kost. En dat terwijl je kan camperen voor £15,-. Dus kozen wij voor camperen in december.
Snel met de bus (stadsbus dit maal) naar de gallery, waar we meteen aan de wijn konden. Wat is het toch heerlijk een gallery te hebben die het werk voor je doet. Na het maken van het werk (wat werk genoeg is, daar niet van) hoef ik niets meer te doen. Werk ophangen, uitnodigingen versturen, klanten entertainen, werk verkopen, ik hoef er niets voor te doen. Ik kom bnnen, drink een wijntje, babbel met wat mensen van de gallery of wat andere kunstenaars en that's it.
En het nieuwste werk was dus ook al verkocht (de eerste van een editie van 5). En dan smaak zo'n wijntje ook wel verdiendt.
Daarna nog even wat wezen drinken met Tello om de verkoop te vieren, en we waren tenslotte ook op weekend break. En tijdens het wachten op de taxi nog even een hamburger als dinner gescoort. En daarna slapen in de bus.
Na een niet al te koude nacht, 's ochtends Bath ingereden om te ontbijten. Full English Breakfast, heerlijk. En toen even Bath ingelopen om een magazine te zoeken waar een foto van mijn werk instond (hadden ze me gisteren verteld). Bath is erg mooi, het gehele centrum staat dan ook op de wereld erfgoed lijst. Het is beroemd om de Romeinse baden die in behoorlijk goede staat nog altijd in het centrum staan. Maar voor een entree van £10,50 pp en weinig tijd hebben we die maar even overgeslagen. En na het magazine niet gevonden te hebben zetten we koers richting Bournemouth.
Werderom kleine weggetjes door de heuvels en de vele regenbuien. Maar ook dit was weer een erg mooie rit. Om een uur of 4 waren we aan het strand in Bournemouth. Net op tijd voor een zonsondergang. Die door de zwarte wolken van een enorme hagelbui wat werd versnelt. En diezelfde bui versnelde ook ons vertrek van het strand.
Voor dinner Fish & Chips gegeten in Harry Ramsden. Erg sjiek, voor zover sjiek bestaat in de fish en chips wereld. En daarna weer terug naar London gereden. Geen file dit maal, dus we waren, na onze rondrit van 300 mile (zo'n 500 kilometer) door zuid west Engeland, keurig om 9 uur weer thuis. Lekker op tijd want de volgende ochtend wachte er weer een drukke werk week.