Familieweekend

En weer was ik even in NL. Zou ik het dan toch niet kunnen missen? Dit keer was het excuus een familieweekend. Met de gehele (nouja bijna) familie van mijn vaders kant. Al jaren een traditie, en tradities daar houden we van hier in Engeland.
Zaterdag ochtend lekker bijtijds op, 3:00, 4:30 in de trein, 5:15 op Stansted en uiteindelijk 9:00 (european time) in NL waar mijn moeder, zus en Hans me stonden op te wachten. Eerst even koffie en daarna door mijn zus (!) naar het huiskje gechauffeurd. Daar was eerst lunch, en toen koffie met gebak en cadeaux (van mijn vejaardag nog, niet dat er elke keer uitgebreid gevierd word dat ik weer in het land ben).
Toen even koffie bij Om Joop en Tante Anges, altijd gezellig. En toen was het alweer bijna tijd voor het gezamelijke diner. Het diner zelf was niet om over naar huis te schrijven, maar ook dat begint traditie te worden. 's Avonds nog even geborrelt bij Oom gerard, en Tante Petri en een hele kudde kinderen, aanghang en kleinkinderen.
Zondag na het ontbijt eerst even gebruik gamaakt van de uitnodiging van mijn oom (Joop) om een stuke op zijn motor te rijden. Een Harley, en geen kleintje ook, (een electraglide voor de liefhebbers). Sommige dingen moet je je geen twee keer laten zeggen. Dus even als en echte stoere bink door het dorp gereden.
Daarna met moder, zus en aanhang naar het Texielmuseum in Tilburg. Bleek trouwens naast de motordealer te zitten waar ik mijn ZZR heb gekocht, maar dit terzijde. Textiel muzeum was erg leuk, heel veel beter dan ik had verwacht. Daarna weer terug naar Eindhoven aiport. even wat gegeten. Daarna door de douane wara ik meteen ruzie had met een dame die me vertelde dat ik mijn steeksleutel niet mee het vliegtuig in mocht nemen, heen mocht dat wel (?). Volgens ben ik wat overgevoelg voor unifiormen. Steeksleutel bij mijn zus gedropt en weer door de douane. Daarna een goeie anderhalf uur op het vliegtuig gewacht. Het ding wa er wel maar we mochten er niet in ivm heftige onweer. Gelukkig had ik mijn PSP bij me met nog een hel seizoen 'Liitle Britan'.
Terug op Stansted snel door de douane en dergelijke om erachter te komen dat de treinen niet reden. Eén van de weinig verbindingen met London. Dus toen met 3.000 man naar de bussen. Werden we naar een andere plek gelootst waar de reserve bussen zouden komen. Dus elke bus die er stopte wilde ploteseling 850 man in, maar dat bleek dan helemaal geen reserve bus te zijn. Na een uur wachten en wat heen en weer lopen voor informatie die er net was, hoorde ik iemand zeggen dat de treinen weer reden. Dus weer naar het station (is op het vliegvels) en jawel, ze deden het weer.
11:00 was ik weer thuis, het was wel even werk dat weekendje, maar goed, je moet er wat voor over hebben op een Harley te mogen rijden.