Stonehenge

Afgelopen zondag naar Stonehenge geweest. Het was mooi weer, dus ik dacht ik ga de motor eens uitlaten. Eerst maar eens gekeken of ik hem weer uit huis kon krijgen. De vloer in het huis (war de motor dus staat) is 13 cm lager als die buiten. Da's een ardige drempel om 200kg over heen te duwen. En aangezien die er strak voor past is van een aanloop gaan sprake. Maar na wat houtje-touwtje werk een opritje gemaakt en met veel gesteun dat din naar buiten geduwt.
En toen tanken en London uit gereden. En dat is al best een rit. Gelukkig had ik mijn kaart van London aan Sjerk en Femke meegegeven, dus reed ik nu op gevoel en wat ik me van de internetkaart kon herrinneren nar het westen. Op zich zou het niet heel moeilijk moeten zijn, ik heb een tijdje geleden gewerkt aan de grote uitvalsweg naar het westen (de westway). Een heel lang vierbaans viaduct richting de M25. Vandaar borden Heatrow volgen dan de M3 op, eerste afslag eraf, en verder kon ik het wel vinden met mijn nieuwe kaar van engeland.
Alleen hadden ze de westway één dag afgesloten, deze dag dus. Eerst borden, dat je denk, de 10de, zou dat vandaag zijn? Dan file, en dan eraf. En vervolgens sta je dus ergens in west London, geen idee waar je bent, geen kaart, en alle borden richting M25 en Heatrow wijzen je weer terug naar de afgesloten Westway. Dus dan maar 'op gevoel' naar het zuiden rijden omdat je je van de internetkaart herrinerd dat je dan een andere uitvalsweg tegen zou moeten komen. Borden volgend voor buurten waarvan je denkt dat je weet waar ze zijn, enz, enz. En dan duurt het dus even voor je de stad uit bent. Maar uiteindelijk de juiste weg gevonden.
Buiten London is het eerste stuk erg saai om te rijden. De wegen zijn recht en lang, en aan beide kanten begroeit met hoge bomen/struiken. Kortom je ziet niets. Na een flink aantal miles (trouwens best verwarrend die mijlen, ik dacht op een gegeven moment, da's ook niet hard 50km/h op zo'n weg, maar ze bedoelden natuurlijk 50 mile per uur (80km/h), en ondertussen maar schelden op de Amerikanen met hun aparte maateenheden (de hebben bv geen A4 papier)) begint het landschap te veranderen. Het gaat glooien, de wegen gaan meer kronkelen, en de hagen worden lager. Plotseling zit je in een soort Ardennen. Mooie vergezichten, en lekker rustig op de weg.
En zo tuf je dan door naar Stonehenge wat op zo'n 120 mile van mijn huis ligt. Kwam eerst nog Woodhenge tegen, maar da's een soort opgraving. was wel druk, maar er stak niets boven het maaiveld uit, dus leek me niet zo interresant. Even doorgereden en daar was Stonehenge. En dat is wel interesant. Het natuurlijk gewoon een groepje oude stenen, maar geheel tgen mijn verwachting in toch erg indrukwekkens. Groter dan ik had verwacht, maar niet immens. Het staat bijna boven op een heuvel, in een gebied waar op een (drukke) tweebaansweg niets is. Het entree gebouw en souveniers winkel (welk monumet kan zonder) hebben ze onder de grond gebouwd, en dus is er naast de stenen niets te zien. En die stenen die hebben toch wel iets. Samen met de piramides de oudste bouwwerken er wereld. En zo zien ze er ook uit. Als een Amerikaans pretpark het has gemaakt had het er ook zo uitgezien denk ik. Eigenlijk percies zoals je verwacht, maar dat is dan toch weer beter als dat je verwacht, als je begrijpt wat ik bedel. En om dat de streek dus van god en alle mensen is verlate vraag je je ook af hoe ze het hebben gemaakt. De grootste stenen zijn toch een meter of 8 hoog denk ik, en ze hebben ook niet de dunste uitgezocht.
Afijn na een uurtje de stenen te hebben aangegaapt, en de nodige souveniers gekocht (oa een boekje overgraancrikles?) ben ik weer aan de terugreis begonnen. Dit keer maar de snelweg gedaan. En dus via een ander weg London binnen gereden, en natuurlijk verdwaalt. Ik had geen zin om de Congestioncharge te betalen (voor Central London) a £10 voor één dag, dua ik dacht ik rij om de zone heen. maar na een mile of 6 dacht ik, ik kon wel eens vedwaalt zijn. Dus gestopt om een kaart e kopen, en te vragen waar ik was. Zegt die man rechtsomkeer, rij je na 4 mile Oxfordcircus op. Maar zeg ik, ik wil niet door de congestionone. Zegt hij, je hoeft op zondag niet te betalen, en op de motor is nooit. Fijn dat ik me van te voren altijd zo goed informeer.
Een drie kwartier later was ik weer thuis, en na wat gehannes stond de motor weer binnen, en zat de eerste rit in de UK erop.