Nieuwe douche

Eindelijk is het dan zover. Na drie eerdere lekkages was de douchebak toch echt aan vervanging toe. De scheur in de bodem werd steeds groter en de hoeveeldheid water die in mijn woonkamer regende ook. Het was zelfs zo erg dat ik gestopd ben hem te gebruiken. Maar nu, na drie dagen wachten tot ze begonnen. En twee tot het werk af was. En een tot het droog was kan ik vanavond eindelijk weer eens douchen.

Saint George day

Maybe nobody in the Netherlands noticed, but it was Saint George day last Wednesday. To be honest, I'm not sure wether anyone in England noticed, but it's the day of England's national hero. Although nobody could tell me what he actually done. My collegues came up with a story which ended with a kebab shop in Camden... (St George was from Turkey). But we decided it was a good reason for a pint never the less. And what could be a more fitting place to do that then The George.

Misschien heeft niemand het gemerkt in Nederland, maar het was St George dag afgelopen woensdag. Om eerlijk te zijn weet ik niet of iemand hier het gemerkt heeft, maar het was de dag van Engeland's nationale held (of eigenlijk beschermheilige). Niet dat iemand me kon vertellen wat hij eigenlijk gedaan had. Mijn collega's kwamen met een verhaal wat eindigde in met een kebabshop in Camden... (St George kwam uit Turkije). Des al niet te min, we vonden het een goeie reden voor een pint. En The George leek ons een passende plek daarvoor.

Sunday Roast

Eigenlijk meost ik het weekend werken, maar vrijdag middag werd dat toch weer afgezegt. Ineens had ik dus een erg rustig weekend voor de boeg. Zaterdag 'even' nieuwe bougies in mijn motor gedraait. Na een 20.000 kilometer geen luxe als ik het handboek mag geloven, hoewel ze er nog erg goed uitzagen.
Eerst even twee winkels af voor een bougie sleutel omdat die 4.5inch in mijn blok verzonken zijn. Daarna mijn eigen, bij de motor geleverde teruggevonden. ik wist namelijk niet dat ik die had tot een motorzaak me dat vertelde. Toen nog even naar de Halfords voor bougies, waar ze er wel twee hadden, dus toen weer naar de motorzaakvoor de andere twee.
Afijn, zondag dus relaxte dag gehad. Een Sunday Roast met Taco gedaan gedaan. Sommige Engelse tradities zijn toch wel goed. In de Alliance dit maal. Niet heel erg goed, maar wel lekker. Daarna nog even een koffie bij Taco buiten gedronken, het lijkt er op dat stiekem de lente toch een beetje begint.

Powercut

and...plop...suddenly everything went black. Well, except for the emergency lighting. A powercut, how convenient of a very Busy friday morning. So, what to do? Well, what does one do in times of crisis in England, exactly, you go to the pub. And lucky for us H and Vinny would guide us the way, with John, Mandy and myself following close behind. At about 1 the power came back on, but of course by then were out for lunch.

en...plop...plotseling was alles zwart. nouja, op de noodverlichting na. Een stroomstoring, erg handig op een drukke vrijdag ochtend. Dus, wat te doen? Well wat doet men in Engeland in tijden van crisis? Precies, men gaat naar de pub/ Gelukkig wezen H en Vinny ons de weg, met John, Mandy en mijzelf er vlak achter aan. Om een uur of 1 deed de stroom het weer, maar toen waren we net aan het lunchen.

Ma 75 (wederom)

En weer gingen we ma's 75ste verjaardag vieren. Het is een hele leeftijd, dat kan je niet genoeg vieren. Dus maar eens een feestje voor de familie. In de stadskamer in Amersfoort Noord, Vathorst. Een erg gezellige gelegenheid, en een nog beter buffet.
Ik had bij Simon en Mariekke geslapen en we waren met de nieuwe Clio van Mariekke naar Amesfoort gereden. En zoals gebruikelijk kwamen we keurig op tijd aan. Helaas voor ons was de rest van de familie te vroeg gearriveert.
Maar het was erg leuk edereen weer eens te zien. En dat geheel omlijst met goed eten en drinken. Smon had zelfs voor goede sigaren gezorgt, wat wil een mens nog meer.
Na het feest naar gingen we naar kmijn koeders huis waar nog even de nieuwe buitentafel in ontangst werd genomen. En daarna was het alweer tijd voor diner. Waarna Simon en Marieke weer naar Haarem vertrokken. Via de snelweg, een heel avontuur.
Ma, Astrid, Hans en ikzelf hadden nog even de tijd om de Saan vidoe over het Boeing 747 transport te bekijken.
Zaterdag na het ontbijt Astrid en Hans naar het station gebracht. Nog even koffie met moeder s gdronken, waarna we naar Haarlem togen waar deze slimmert zijn jas met protomonee en paspoort vergeten had.
Op Schiphol nog even een broodje worst genuttigd waarna onze wegen weer scheide. Ik kon me weer gaan irriteren aa de diverse geüniformeerde bewakers van ons veilig bestaan. Waarna Easyjet me weer naar Engeland transporteerde. En ik om 19.30 weer in mijn Londonse huisje was.

Jacco op bezoek

Jacco kwam weer even op bezoek. Kort, maar daarom niet minder gezellig. Donderdag avond kwam Jacco aan. 12 uur 's nachts, percies op tijd, nadat ik, na Simons verjaardagspartijtje, en het opruimen van mijn huis, naar Liverpool Street station was gelopen, kwam hij net uit de bus. Wat een timing.
Thuis nog even een biertje gedronken en toen naar bed, vrijdag wachte weer een drukke dag op het werk.
En na het werk vrijdag naar huis gefietst waar Jacco op me wachte. Hij had de dag besteed met Tate en het British Museum. Eerst even de dag doorgenomen onder het genot van een portje en wat crackers. En daarna de deur uit om wat te eten. Nog niet eens zo heel makkelijk op een vrijdag avond. De eerste vier of vijf restaurants zaten vol. Dan maar naar de oude vertrouwde American Diner, burgers, altijd feest. En nog even afgesloten met een paar Guiness in de Barley Mow.
En zaterdag was het alweer tijd om terug te vliegen naar Europa. Maar eerst ontbijt. Full English bij Pellicci, een ontbijt tentje wat al meer als 100 jaar gerunt word door dezelfde Italiaanse familie. En het ontbijt was goed, alleen de gefrituurde toast had wat langer nodig om te verteren.
Daarna nog een royale wandeling door noord London gemaakt, helemaal via Angel en weer terug. Waarna het tijd was te gaan pakken en ons naar Stansted te begeven.Terug naar Holland

H's Birthday

Last Friday it was time to celebrate H's 40th, and the fact it was already ten years since he joined KLP. So party in the Medeteranian. We were there some time before the brithday boy himself attended the party, but since drinks were free, the wait wasn't that bad. After a wile H arrived, and I think most of the company dropped in to hug H.
The food in the Med was buffet style this time. Looks nice, but you get a lot less to eat. Oh wel we have to make up for that with more liquid food then.
But party time didn't last that long, work was waiting, for me at least. So I spend most of the afternoon with John to finish a job. After which John joined the after party in the Argyl. No doubt it went on for quite some time there, but unfortunately I couldn't attend myself as I had a mate visiting. I'll be there again next birthday.

Afgelopen vrijdag was het H's zijn 40ste verjaardag en hij was ook nog eens 10 jaar bij de zaak. Tijd voor een feestje bij de Medeteranian dus. Wij waren er al een tijdje voor het feestvarken zelf arriveerde. Maar de drank was gratis, dus het was geen al te groot probleem. H kwam iest later zelf ook en het grootste deel van het bedrijf kwam even langs om hem te felciteren.
Het eten wwa sdit maal in buffet stijl. Ziet er goed uit, maar je krijgt minder te eten, nouja, dat vullen we dan maar op met vloeibaar voedsel.
Maar het feest duurde niet lang, het werk wachte, voor mij althans.Dus ik heb de middag samen met John besteed om een klus af te maken. Waarna John zich bij de afteroarty kon voegen in de oude vertrouwde 'Argyl' (onze vaste pub). Ongetwijfeld is het feest daar nog even doorgegaan, maar helaas had ik bezoek van Jacco en kon dus zelf niet. Volgende verjaardag ben ik weer van de party.

Simon's birthday

Afgelopen donderdag met Simon, Taco, Hester en Lars wezen eten ter gelegenheid van Simon zijn verjaardag. Het was een laatste moment idee, omdat Simon en zijn vriendin het weekend naar Berlijn gingen. Maar laten we dan toch nog even wat gaan eten, nou vooruit dan maar.
Thai's bij Yello op Hoxton Square. Ik had gele curry met knoflook en egg-rice, erg lekker. Daarna nog een bier bij de Old Blue Last waar ook nog een hele slechte band uit de states optrad. En toen was het alweer tijd om snel naar huis te gaan om de laaste voorbereidingen voor Jacco's aankomst te treffen (= opruimen).

Verkouden

En ondertussen zit ik sniffend en hoestend achter mijn computer. Verkouden. Geen wonder ook, ze verwachten vandaag weer sneeuw hier.

To Bath and back

Afgelopen zaterdag even naar Bath heen en weer geweest. Met de trein. De 'First Great Western", klinkt een beetje alsof jo onderweg Lucky Luck gaat tegenkomen, maar helaas. De treinen zijn hier geprivatiseerd en voor elk deel van het land heb je nu een eigen maatschappij (en nog dingen als Virgin die weer landelijk rijden op bepaalde routes). Kan een heel gezoek zijn. Eerst moet je uitvinden van welk treinstation je moet vertrekken. (London heeft een stuk of 8 grote stations). En dan uitvinden wie de route rijdt, of er meer zijn die dat doen en wat het kost. Maar goed dat is dus allemaal gelukt. Voor £48 heen en weer. Niet heel erg duur als je nagaat dat Bath 184 kilometer van London ligt.
In de gallery even de werken afgegeven en weer vertrokken, want om 4 uur stond er een model shoot gepland. Het is een druk leven.

We hebben een brug!

Afgelopen weekend hebben ze, terwijl ik vrolijk door Noord Frankrijk toerde, stiekem snel een brug over de weg gelegt. Net naast mijn huis. Voor de Overground die ze hier voor en achter mijn huis aan het bouwen zijn. Afijn, als je nu naar mijn huis komt woon ik dus net onder de brug door.

Motorweekend

Al weer jaren een traditie. Aan het begin van het goeie weer seizoen gaan de lange man en ik dat vieren met een weekendje weg op de motor. Nu was dit jaar het goede weer wat aan de late kant, maar we gingen toch weg.
Afgesproken in Lille. Ik ben er vrijdagavond uit mijn werk naar toe gereden. 's Ochtends vroeg een ritje van een 300km is me toch wat veel. Dus vrijdag op de motor naar mijn werk. En vanaf dat werk richting tunnel. Gelukkig kon ik iets eerder weg zodat ik de spits nog net effe voor was. Wel druk natuurlijk, want het is London, maar het ging redelijk vlot de stad uit. En ook naar de tunnel ging prima. Ik kon meteen de trein op en een half uurtje later sta je dan in Frankrijk.
Via Duinkerken naar Lille. Donker ondertussen maar heerlijk rustig. Tussen Duinkerken en Lille kwam ik denk ik maar twee auto's tegen. In Lille nog even verdwaalt (met GPS nog wel) maar uiteindelijk het hotel gevonden. Ondertussen was het wel half twaalf, dus meteen maar naar bed.
's Ochtends om een uur of 8 opgstaan en rustig gedouched en ontbeten terwijl de lange man onderweg was op de motor vanuit Amsterdam. Hij was om 6 uur gaan rijden en om een uur of 9 was hij er inderdaad. Vroeger als dat ik hem verwacht had, maar doorrijden kan je wel aan hem overlaten. Afijn ik dus ook op de motor, en blazen maar.
Eerst een stukje snelweg en dan eraf en binnedoor. Na een uurtje gestopt voor een koffie en wat te ontbijten voor de lange man. En daarna verder rijden, en rijden en rijden. Noord Frankrijk is erg rustig. Weinig mensen op de weg, dus het rijdt erg lekker.En het is mooi, schitterende vergezichten terwijl we door de Champagne richting Reims stuurde.
Gelunched in Reims, entrecote met friet, lekker. En daarna weer door. Snelweg wederom, want we wilden naar Neufchateau (omdat je toch ergens heen moet). En dat lag nog een kleine 200km verderop.
Daar aangekomen gekozen uit één van de 4 hotels. Even douchen en naar de pub. Keuze uit wel één pub in het stadje. En daarna naar de pizzeria voor, inderdaad, een pizza. En naar bed, want na een lange dag motorrijden (400km voor mij en ruim 700 voor Ruud) wachte er morgen ook weer een lange dag.
's Ochtends eerst een ontbijtje in het plaatselijk café genoten. Verse croisants en zwarte koffie. Daarna de spullen gepakt en op de motor gestapt. Van dorpje naar dorpje gereden door een leeg een erg mooi noord Frankrijk. Onderweg de lange man even kwijt geraakt. Makkelijk genoeg, want hij rijdt stevig door. Maar dankzij de moderne communicatie techniek (de GSM) vonden we elkaar weer in Bar-le-Duc, net op tijd voor de lunch.
En verder maar weer, richting Reims and beyond. Maar helaas, om een uur of twee kwamen de voorspellingen van het slechte weer dan eindelijk toch uit. Regen, en niet weinig.
En, net toen ik Ruud weer eens kwijt was, kreeg ik een SMS van hem dat hij een hotel had geregelt. Om half drie, na een half uurtje regen? Ruud wordt zeker ook oud...
Maar het bleek dat hij met zijn wederhelft thuis gebelt had en die vertelde dat het morgen (maandag) weer mooi weer zou zijn. Dus wat is dan het punt om nog verder door de regen te rijden? Geen dus, liever naar de pub.
En daarna weer eten, pizza dit keer. Nouja, pasta en biefstuk in een pizzeria. Misschien kloppen die verhalen over de Franse keuken toch niet helemaal.
En toen was het alweer maandag, de dag van de terugweg. Uitgebriedt ontbijt in ons hotel. En toen weer op de brommert. Maar weersvoorspelling van Caroline klopte, het was droog. Net toen we wegreden wilde ik nog even checken of ik mijn GPS niet was vergeten. Ik raakte dus wat achter bij Ruud en verdween hij uit het zicht. Dus de GPS opgeduikelt, route gemaakt, Ruud getext en onderweg naar waar we zouden scheiden. Maar mijn GPS rook blijkbaar de stal en ging richting London koersen.
Afijn, ik was wat laat bij het rendevouz punt en Ruud was, na wat troubles met zijn eigen route, al onderweg naar Brussel. Elkaar gemist, nouja, dan eerst maar lunch, biefstuk en friet dit keer. EN daarna weer op de motor voor een ritje van 250mile naar London.
Maar het was mooi weer en de snelwegen in Frankrijk zijn zo goed als leeg. Blazen maar. Veel vroeger als gepland bij de tunnel, maar zoals gebruikelijk kon ik eerder mee. Nog effe een stukkie scheuren in Engeland, waar het iets koeler was maar ook droog. En na drie en een halve dag stond ik met een goeie 1200km extra op de teller weer thuis.