Zaterdag

En toen was het alweer zaterdag.De terugvliegdag. Maar gelukkig was ik zo slim geweest een late vlucht te boeken. Dus er was nog tijd voor brunch. S&F wisten een supermarkt met terras aan het water. Met uitzicht op het vrijheidsbeeld. Klinkt wat vreemd, maar het idee dat je alles in de winkel mocht kopen om op het terras op te eten sprak me wel aan.
Dus op de fiets erheen, half uurtje fietsen. En halverwege kreeg Sjerk een lekke band. Daar leek het plan even in duigen te vallen, maar gelukkig kwam Femke met het briljante idee Sjerk met een taxi te sturen (Femke is erg goed in noodoplossingen).
Femke en ik dus verder, en Sjerk in een taxi (we bedachten pas later dat we ook met zijn drieën met de taxi hadden kunnen gaan).
Afijn, vrijwel gelijk met Sjerk bij het terras, en heerlijk gelunched.
Daarna snel terug naar huis. Sjerk weer met de taxi en Femke en ik met de fiets, en weer tegelijk thuis. En toen was he tijd om naar JFK te gaan. Afscheid genomen van Femke en met Sjerk naar de metro gefietst. De A-line naar Howard Beach, daar de Air-train naar JFK. Terminal 9 eruit, inchecken, door de security (allebei geen rij) en toen iets van 2,5 uur wachten. Zakje M&M's, cola  en een boek, en dat wachten gaat prima.
Daarna naar gate. Wachten op het inchecken, wat zeker een half uur te laat begon. Daarna nog een extra half uur in de kist omdat iemand zijn bagage eruit moest. Was geweigerd op de vlucht (zal nu wel in Guantanomo Bay zitten). En daarna nog een goed half uur voor de startbaan. Staan er gewoon een stuk of 15 in een rij te wachten, en als je eenmaal mag opstijgen zie je er weer 18 achter je staan.
De vlucht was voor de rest goed (voor zover lange vluchten dat zijn). En in London reed de metro gelukkig weer, dus na een klein 15 uur reizen (inclusief wachten op het vliegveld) was ik were thuis. En zade vakantoie voor dit jaar er weer op.