Het grote Theo Combee Weekend

Afgelopen vrijdag (nee de vrijdag ervoor alweer, tijd vliegt) was het dan zover. Theo zou om een uur of 9 landen op engelse bodem, op Stansted wel te verstaan. En dan met de trein naar Liverpool Street Station, waar ik op he zou wachten. Om dat wachten tot een uur of hlaf 12 wat te veraangenamen had ik me Ciro in een pub bij Liverpool afgesproken. Hoe dichter de pub bij het station is, hoe langer ik erin kan blijven zitten (ik begin al aardig te intergreren).
En inderdaad om 12:30 betrad Theo de hal van het station en was het weekend officieel begonnen. Omdat het London is waren alle pubs al dicht dus zijn we naar mijn huis gelopen om nog een paar biertjes te drinken.
Zaterdag zijn we, na het ontbijt, naar Borough Market gegaan. Theo was al een keer of 6 in London geweest, dus we hoefden niet meteen alle hoogtepunten af te lopen. Vanaf de market even naar de Tate. Theo wilde in de glijbanen. Da's een kunstproject in de Tate, kan je eindelijk weer verantwoord kind zijn. Maar je moet (gratis) kaartjes hebben, en de eerste mogelijkheid betekende anderhalf uur wachten. Te lang vonden we, dus maar weer verder.
Dat werd bijna zwemmen want er was net een plaatselijk tropish-buitje losgebarsten. Nog even geschuilt in de Starbucks, en toen weer verder richting de boekhandels. Want Theo houd van boeken. Tweedehands boeken. Dus op jacht naar koopjes. Ik koop nooit tweedehands boeken, ik vind ze stinken, dus ik ben niet heel erg thuis in de tweedehands boeken winkels in London. Ik had wel een straatje met antiqeurs ontdekt, dus daar maar heen. Maar die waren helaas allemaal erg duur (op zich niet heel verasssent in London). Toen nog even naar Charing Cross Road, nog meer boekhandels, maar ook hier niks.
Daarna nog wat door Soho gezworven en even het plaatselijke bier geproeft.
Toen kwam theo op het idee dat hij eigenlijk een soort kinderspeelgoed ding wilde hebben wat ze in het Natural historish museum verkochten (het begint een beetje te lijken of Theo alleen in kinderdingen is geïntereseert, maar Theo is schoolmeester, hij is dus legetiem in kinderdingen geïntereseert). Prima, wij erheen. Museumshops zijn toch een soort hobby van me. Die van het Natural History had ik al gehad en is niet erg goed (wel groot). Maar ze hadden Theo zijn ding wel, maar niet gekocht. Zoals gebruikelijk in London was het schreewend duur. Daarna even naar de winkel van het Sience Museum, dat achter het Natural zit. Was ik nog niet geweest. Echt een ontzettend goeie shop. Vol met hebbe-dingen. Allemaal een soort quasie wetenschappelijk of natuurkundig van aard. Heeft een enorm hoog aantrekking gehalte voor mij (voor Theo trouwens ook). Maar ik heb me sterk gehouden, niets gekocht, Theo wel.
Toen nog even naar het Vitoria en Albert museum, omdat dat ernaast staat. Wat gezworven door de zalen met de enorm mooie collectie. En natuurlijk even de shop.
Maar ondertussen liep het tegen 5-en dus ze gingen dicht. Wij eruit, en richting stad gelopen. En dan kom je dus langs de Harrods. Weet je wat, doen we doen ook nog even. Je wilt toch een beetje vol programma hebben als je in London bent. Stel je voor dat je uitgerust thuiskomt. Dus daar nog even de kinderboeken afdeling gedaan en de food-halls. Daarna, redelijk af ondertussen, terug naar huis, spullen gedumpt en gaan eten op Bricklane, Indiaas dus.
Zondag stond ook weer in het teken van tweedehands. Greenwich dit keer. Daar zitten twee tweedehands markten met wat schappelijkere prijzen. Ik koop er wel eens LP's. Dus met de DLR naar Greenwich. op zich al een leuke rit omdat je door Canary Wharf rijd, het nieuwe hoge kantoren gedeelte in de voormalige oostelijke havens.
En in Greenwich hadden we wel prijs. Theo een bakalieten inkpotje (met inkt), en ik 12 LP's (voor nog geen £15). Iedereen blij. Daarna nog even naar de nulmeridiaan gelopen, die Greenwich wereld beroemd maakt. Via het Maritiem museum (alleen één erg bont geschilderde hal bekenen) weer terug naar de DLR.
Terug in de City, via de Spitafields Market, over het Ttruman brouwerij terrein gelopen om daar de laaste restanten van de markt mee te pikken. Na de spullen thuis gedropt te hebben, zijn we weer op Brick Lane gaan eten, Marrokaans dit keer, Humus en Couscous, erg lekker eigenlijk.
Maandag moest er weer gewerkt worden. Theo was dus op zichzelf aangewezen, maar had een heel programma voor de boeg. 's Avonds nog even met zijn tweeën gedineert in de Wetherspoon, beer&burgers, wat wil een mens nog meer.
Disndag ochtend nog even ontbeten, en toen zat Theo-het weekend er al weer op. Ik weer naar het werk, en Theo eindelijk van zijn glijbaan in de Tate. En 's avonds weer een vlucht naar huis, terwijl ik nodig weer naar de pub moest.
Een borrel van Aquent, mijn agent, dus eigenlijk gewoon werk.