Weer thuis

Zo ik ben weer terug, het ritje is wat korter geworden als gepland, mooie weersvoorspellingen kloppen niet altijd.
Donderdag pas om een uur of 13:0 a 14:00 gaan rijden. Eerst de stad uit, kost toch al gauw een uur. Dit keer was de westway gewoon open voor gebruik, dus dat scheelde een hoop zoeken. Vanuit London binnendoor naar Oxford gereden. Het weer was mooi, en de weg niet druk. De weg loopt parallel aan de M4, dus wie haast heeft neemt gewoon de snelweg, maar ik had geen haast dus ik niet. Oxford is voornamleijk een grote verkeersopstoppning. Aan de rand van het stadje zie je een grote parkeerplaats waar je aan word geraden daar te parkeren en een pendelbus het centrum in te nemen. Blijkbaar negeert iedereen dit advies, want vervolgens sta je vast tot in het centrum en er weer uit ook. Oxford is geen hele grote stad, maar toch ter groote van Hilversum schat ik, het duurt dus wel even voor dat je daar voetje voor voetje in en uit geschuifeld bent. Nou gaat het met de motor wel iets vlugger, maar toch. In het centrum van Oxford (echt alleen maar studenten) even beplaad waar ik nu heen ging, en of daar een camping was. De keus viel op Cirencester, een klein 40 mile verderop. Daar hadden een camping met restaurant dat leek me wel wat. Dus weer op de brommer Oxford uitgeschuifeld, en daarna naar Cirecester gereden.
Maar helaas, de camping had geen plaats meer (?), niet dat het er druk uitzag hoor, is ook haast niet meer mogelijk zo laat in September, maar er was geen plaats meer voor mij in de herberg.
Dus weer op de brommer, want gelukkig was er aan de andere kant van het plaatsje ook nog een camping. Eerts nog even verdwaald in het centrumpje, en toen met behulp van de eerder aangeschafte campinggids de camping gevonden. Gelukkig had die wel plek (ik was de enige op het tentenveld, waren voor de rest alleen bejaarden in campers). En toen wat eten. Hier was geen retsaurant. Maar gelukkig laat de Tesco je nooit in de steek. Zelfs in dit toch wel erg kleine stadje was er een, en nog 24 uur per dag open ook. Wel zo handig want het was ondertussen al 20:00. Dus snel met de motor naar de Tesco en daar alles gekocht wat in mijn tanktas paste. Terug op de camping gedineerd in mijn tent (broodjes), en toen nog even 'TV' gekeken op de PSP (een aflevering van Bottom), gemak dient de mens.
De volgende dag zag het weer er wat minder mooi uit. De lucht was licht tot donker grijs. 's Nachts was er al wat regen gevallen, maar het zag er naar uit dat er nog meer zou komen. Snel de tent afgebroken, want nu was het droog, en toen even ontbeten. Ondertussen werd de lucht iets lichter. Hier en daar leek het even of de zon zou gaan doorreken. Dus ik dacht, gewoon gaan rijden, kunnen we altijd zien wat het word.
Eerst richting Gloucester, daarvandaan via binnen weggetjes afzakken naar Chepstow. Leek een mooie route op de kaart. Eest omhoog naar Cheltenham, daarna een sukje A40, door Gloucester, en dan eraf, verder binnendoor. Leuk weggetje voor de motor, maar na een paar mile begonenn de eerste drupels te vallen. Dus maar even mijn pipo-de-clown-regenpak aan (als ze me maar zien), hoewel een zwembrroek eigenlijk passender had geweest voor wat nog komen ging. Buitje hield al snel weer op. En even verderop begon het weer tweede buitje, en dat duurde iets langer, 150 mile ongeveer. En geen gemiezer ofzo, nee echte engelse regen. Mooie route daar niet van. Langs een riviertje door een dal, kronkelende weggetje. Echt heel leuk voor op de motor, als het droog is tenminste. Nouja in de regen is het ook nog oké, maar camperen zag ik niet meer zitten.
Aangekomen in Chepstow de file richting centrum gevolgt. Chepstow is erg klein, en file loopt het centum in én weer uit, niets te zien of te doen. Gewoon een lange rij auto's die door het stadje kronkelt, terwijl er omheen handiger is. Ondertussen vond ik het wel eens tijd voor koffie, maar kon ik geen tentje vinden (ja, één, maar die was dicht). Gelukkig hadden ze ook hier een grote Tesco, dus snel erheen gereden, want die hebben ook altijd een restaurant. Helaas, vandaag liet de Tesco me wel in de steek, het restaurant werd verbouwt. Tot overmaat van ramp was het personeel er zelf wel aan het eten terwijl ik aan de ander kant van het raam in de regen stond.
Ondertussen besloten om de terugweg te aanvaarden. Het regende nogsteeds, en het zag er niet naar uit dat dat ooit nog op ging houden. Camperen was dus geen optie meer en van de lange man had ik gehoord dat je ook in de buitenregionen van de UK makkelijk 50 tot 60 pound per nacht kwijt bent voor een overnachting, Leek me geen prettig vooruitzicht, dus terug naar huis. Over de M4 dit keer, we hadden haast. Niet dat het veel sneller gaat over de snelweg, de helft van de weg zij ze aan het werk. Niet dat er dan ook iemand aan het werk is, maar ze hebben wel pionnethes neergezte, dus mag je maar 80 (kilometers dus, geen miles). Onderweg nog twee keer gestopt voor koffie, beide keren was het even droog. Zouden de weergoden dan toch medelijden met me hebben? Zo'n 50 mile voor London hield het zelfs helemaal op met regenen.
Op de terugweg London in nog even mogen genieten van een busbaan die ook voor taxi's én motoren was, met 90 langs de file. Voor de rest nog even dor het centrum geploeterd (uurtje), en ik was om 18:00 weer thuis. De tweede rit door Engeland zat erop, korter als verwacht, maar Wales heb ik gehaald.

Vakantie

Na weken ploeteren aan een project, vallen er nu twee dagen tussen uit. Het geheel moet herschreven worden, en da's niet eerder af als maadag. Dus, sorry, sorry, maar helaas hebben we geen werk voor je morgen en vrijdag. En dat terwijl ze stralend mooi weer voorspellen, wat een ramp :-) En ook nog vakantie dagen (=betaald) te goed van Aquent.
Dus ga ik maar even de motor uitlaten. Richting Wales is het plan, ziet er op de kaart mooi uit. Schotland staat ook nog op delijst maar daar regend het, dus daar gaan we niet heen.
Moet nog even nieuwe contactlenzen kopen en mijn ketting spannen, en dan ga ik rijden, ben ik (uiterlijk) zondag weer terug.

Stonehenge

Afgelopen zondag naar Stonehenge geweest. Het was mooi weer, dus ik dacht ik ga de motor eens uitlaten. Eerst maar eens gekeken of ik hem weer uit huis kon krijgen. De vloer in het huis (war de motor dus staat) is 13 cm lager als die buiten. Da's een ardige drempel om 200kg over heen te duwen. En aangezien die er strak voor past is van een aanloop gaan sprake. Maar na wat houtje-touwtje werk een opritje gemaakt en met veel gesteun dat din naar buiten geduwt.
En toen tanken en London uit gereden. En dat is al best een rit. Gelukkig had ik mijn kaart van London aan Sjerk en Femke meegegeven, dus reed ik nu op gevoel en wat ik me van de internetkaart kon herrinneren nar het westen. Op zich zou het niet heel moeilijk moeten zijn, ik heb een tijdje geleden gewerkt aan de grote uitvalsweg naar het westen (de westway). Een heel lang vierbaans viaduct richting de M25. Vandaar borden Heatrow volgen dan de M3 op, eerste afslag eraf, en verder kon ik het wel vinden met mijn nieuwe kaar van engeland.
Alleen hadden ze de westway één dag afgesloten, deze dag dus. Eerst borden, dat je denk, de 10de, zou dat vandaag zijn? Dan file, en dan eraf. En vervolgens sta je dus ergens in west London, geen idee waar je bent, geen kaart, en alle borden richting M25 en Heatrow wijzen je weer terug naar de afgesloten Westway. Dus dan maar 'op gevoel' naar het zuiden rijden omdat je je van de internetkaart herrinerd dat je dan een andere uitvalsweg tegen zou moeten komen. Borden volgend voor buurten waarvan je denkt dat je weet waar ze zijn, enz, enz. En dan duurt het dus even voor je de stad uit bent. Maar uiteindelijk de juiste weg gevonden.
Buiten London is het eerste stuk erg saai om te rijden. De wegen zijn recht en lang, en aan beide kanten begroeit met hoge bomen/struiken. Kortom je ziet niets. Na een flink aantal miles (trouwens best verwarrend die mijlen, ik dacht op een gegeven moment, da's ook niet hard 50km/h op zo'n weg, maar ze bedoelden natuurlijk 50 mile per uur (80km/h), en ondertussen maar schelden op de Amerikanen met hun aparte maateenheden (de hebben bv geen A4 papier)) begint het landschap te veranderen. Het gaat glooien, de wegen gaan meer kronkelen, en de hagen worden lager. Plotseling zit je in een soort Ardennen. Mooie vergezichten, en lekker rustig op de weg.
En zo tuf je dan door naar Stonehenge wat op zo'n 120 mile van mijn huis ligt. Kwam eerst nog Woodhenge tegen, maar da's een soort opgraving. was wel druk, maar er stak niets boven het maaiveld uit, dus leek me niet zo interresant. Even doorgereden en daar was Stonehenge. En dat is wel interesant. Het natuurlijk gewoon een groepje oude stenen, maar geheel tgen mijn verwachting in toch erg indrukwekkens. Groter dan ik had verwacht, maar niet immens. Het staat bijna boven op een heuvel, in een gebied waar op een (drukke) tweebaansweg niets is. Het entree gebouw en souveniers winkel (welk monumet kan zonder) hebben ze onder de grond gebouwd, en dus is er naast de stenen niets te zien. En die stenen die hebben toch wel iets. Samen met de piramides de oudste bouwwerken er wereld. En zo zien ze er ook uit. Als een Amerikaans pretpark het has gemaakt had het er ook zo uitgezien denk ik. Eigenlijk percies zoals je verwacht, maar dat is dan toch weer beter als dat je verwacht, als je begrijpt wat ik bedel. En om dat de streek dus van god en alle mensen is verlate vraag je je ook af hoe ze het hebben gemaakt. De grootste stenen zijn toch een meter of 8 hoog denk ik, en ze hebben ook niet de dunste uitgezocht.
Afijn na een uurtje de stenen te hebben aangegaapt, en de nodige souveniers gekocht (oa een boekje overgraancrikles?) ben ik weer aan de terugreis begonnen. Dit keer maar de snelweg gedaan. En dus via een ander weg London binnen gereden, en natuurlijk verdwaalt. Ik had geen zin om de Congestioncharge te betalen (voor Central London) a £10 voor één dag, dua ik dacht ik rij om de zone heen. maar na een mile of 6 dacht ik, ik kon wel eens vedwaalt zijn. Dus gestopt om een kaart e kopen, en te vragen waar ik was. Zegt die man rechtsomkeer, rij je na 4 mile Oxfordcircus op. Maar zeg ik, ik wil niet door de congestionone. Zegt hij, je hoeft op zondag niet te betalen, en op de motor is nooit. Fijn dat ik me van te voren altijd zo goed informeer.
Een drie kwartier later was ik weer thuis, en na wat gehannes stond de motor weer binnen, en zat de eerste rit in de UK erop.

Ma en Astrid

Vorige week was het dan eindelij zover, Mijn moeder en mijn zus kwamen naar London. Voor mijn zus de eertse keer, voor mijn moeder de tweede, met een tussenpauze van 50 jaar.
Op vrijdag middag kwamen ze aan met de trein op Waterloo station. Ik was nog aan het werk, dus ze moesten zelf de weg naar mijn huis vinden (ze hadden wel de sleutes). En dat ging goed, ik kreeg al snel een SMSje dat ze geariveerd waren. Ikzelf mocht gelukkig na me de halve dag verveelt te hebben om een uur of 5 ook naar huis.
Thuis eerst een kopje thee gedronken, en omdat het nog zulk mooi weer was (de rest van het weekend was regen voorspelt) zijn we nog even een wandeling gaan maken. Dwars door de City naar de Tower of London en Tower Bridge gelopen. Toen we daar waren was het al een uur of 8, en je moet niet al te laat gaan eten hier, want e pubs zijn dicht voor je het weet. Maar we konden gelukkig nog bestellen bij de Wetherspoon, burgers met friet, heerlijk. Daarna weer terug gewndelt en toen was het alweer bedtijd.
Zaterdag bijtijds op en richting Hoxton market gelopen. Onderweg even ontbeten. Op Hoxton Market ga ik vaak op zaterdag even wat brood en een krantje halen, voor mijn ontbijt. Het is een klein marktje, in een minder rijke buurt. Ik heb daar alijd het EastEnders gevoel (van de serie), en vind het dus heel erg Brits. Vandaar met de bus naar Borough Market, net over London Bridge in zuid London. Een wereld van verschil. Hier kan je al het eten kopen wat je wil. Delicatessen uit allerlei landen, veelal organic (biologisch). De markt zelf heb ik al eens eerder op dit weblog beschreven, dus zal ik dat nu even aten.
Van Borough Market langs de Thames naar de Millenium Bridge gelopen, en deze overgestoken naar de St Pauls Cathedral. En daar weer op de busgestapt naar Harrods.
En Harrods is geweldig. Ik ben er al een paar keer geweest, maar ik heb er nog nooit zoveel tijd doorgebracht als met deze twee dames. Ik denk dat we wel de helft van dit immense warenhuis hebben gezien. Gelukkig hebben we de kooptocht even onderbroken met thee met scones, maar we hadden aan het einde toch geen benen meer. De aankopen bleven trouwens beperkt tot het wat goedkopere assortiment van Harrods, de borden van £500 per stuk die we in onze handen hadden hebben we maar weer voorzichtig terug gezet. Van een object met allemaal kleine schaaltjes hadden we geen idee waar het voor diende, dus maar even aan de verkoopster gevraagt, maar die had zelf ook geen idee, en het stond toch te koop voor £3000.
Na Harrods weer met de bus richting Hoxton, en naar Brick Lane gelopen om daar curry te eten, erg goed.
Zondag zijn we begonnen met de Brick Lane market (wel een markten weekend), en zo via allerlei marktjes naar Spitafield market gelopen waar Astrid de verleiding van twee oorbellen en een kettig niet kon weerstaan.
Na de lunch (15:00) thuis even wat gerust. Daarna naar het centrum, dwz Picadilly Circus en dergelijke bekenen en afgelsoten met een pizza bij de Pizza Express.
En toen zat het weekend er weer op. Mijn moeder en zus hebben de maandag ochtend nog besteed aan het bekijken van de Westminster Abby, en ik zat weer op kantoor. En ik mocht gelijk blijven tot 22:00 die avond, echt waar je op zit te wachten na zo'n weekend.