Het grote Simon en ma

Wegens het exposeren van mijn werk op de London Art Fair hadden mijn moeder en broer besloten om naar London te komen om het met eigen ogen te kunnen aanschouwen.
Helaas had ik tijdens de opening gezien dat de gallery mijn werk niet aan de muur had hangen. Maar de reis was al geboekt, en een weekendje London is natuurlijk altijd gezellig, kunst of niet.
Maar op woensdag kreeg ik een telefoontje van Simon uit Brussel, ma zag alles dubbel (en had nog geen druppel op). Wat te doen. Na wat overleg met Astrid en de huisarts werd besloten door naar London te reizzen. Iedereen verwachte dat het een TIA was, en daar is op zich weinig aan te verhelpen. Dus de reis werd dapper doorgezet.
En om 6 uur ontmoeten we elkaar op St Pancras station. Mijn moeder voorzien van een praten ooglapje. Voor de gelegenheid maar een taxi naar huis gegaan. En na een portje en wat kaas en toast naar de Wetherspoon gegaan voor bier&burgers.
Donderdag moest ik natuurijk weer werken, maar eerst even langs de huisarts met ma (en Simon natuurlijk). Toch maar even checken dat oog. Maar ook mijn erg aardige huisarts kon niets acuuts vinden. Wat meer bloedverdunners en maar doorgaan met vakantie vieren dus. Waarna ik naar mijn werk kon en ma en Simon de stad onveilig gingen maken. 's Avonds ontmoeten we elkaar weer in Café Rouge naast de St Pauls Cathedral. Waarna we een pizza bij de pizzaexpress hebben gegeten.
Vrijdag was het bezoek op het werk dag. Mijn moeder en broer kwamen even kijken hoe ik bij KLP in de kelder werk. En 's avonds zijn we gaan eten op Brick Lane, Curry dus.
En zaterdag was de dag der dagen. Tijd voor een bezoek aan de London Art Fair. Ik had op advies van Femke gebak voor de gallerie meegenomen. Dus 's ochtends een beetje bijtijds opgestaan en naar Holborn gefietst voor een goeie patteserie. Daarna (zeg maar gerust royaal daarna) ontbeten en gedrieën naar de London Art Fair gegaan.
En toen ik het gebak ging afleveren hing, tot mijn grote verassing, mijn Cancan aan de muur. En twee mensen hadden hem gereserveerd (dat kan met een editie van 5).
Een stuk vrolijker gingen we de rest van de beurs bekijken. Onderbroken door de noodzakelijke lunch waren we zo tegen sluitingstijd (7 uur) klaar met het bekijken van al het werk.
Daarna terug naar de gallery stand om een print op te pikken. En daar was ondertussen een print van Cancan verkocht! Wederom een succesvolle beurs dus.
Waarna wij huiswaart keerden om in een hip, maar niet heel erg geweldig tentje te gaan eten. Ach, soms zit het mee, soms zit het tegen.
En zondag was het alweer vertrek dag voor het Hollandse gezelschap. Op naar St Pancras dus. Daar nog even een koffie in de champagne bar genuttigd (tsja, als succesvol kunstenaar kan je natuurlijk niet meer tussen de plebs zitten). En daarna zat het hooggeeerd bezoek aan de London Art Fair er weer op. Wachten op de volgende overtocht maar weer.