Going to the Dogs

Gisteren met mijn collega's naar de honden rennen geweest. In Walthamstow, een hondenbaan uit de jaren '30.
En naar de honden is een dagje uit voor het gehele gezin. Je gaat er eten op een soort groot restaurant in terrassenbouwstijl. Wij zaten eerste rang, achter het raam. Je kan ook buiten staan, maar daar kan je niet eten, en enige verwarming is eind oktober ook geen luxe. Afijn, allemaal op een lange rij eten en gokken natuurlijk.
Het eten was niet bijzonder goed (doperwten uit blik), maar dat werd betaald, dus zullen we maar niet klagen.
Het wedden was geheel nieuw voor mij. Je kan het net zo ingewikkeld maken als je wil. Je kan gewoon op de winnaar wedden, of op de plaats, of op combinaties van aankomst en er zijn nog wat meer opties die ik helemaal niet snapte. Afijn, ik heb gewoon op de winnaar gewed, lekker overzichtelijk.
De races gaan lekker vlot. De honden rennen zo'n anderhalve ronde. Sommige races zijn iets langer, andere hebben hordes (en dat gaat wel eens mis, hahaha), maar het komt erop neer dat ze een goed rondje rennen en dan kijken wie er eerste is. En aangezien de beestejs nogal doorlopen duurt een race maar iets van 1 á 1.5 minuten. Daarna neem je weer een biertje, praat je over je winst en of verlies met je buurman, plaats je nieuwe weddenschappen en wacht je de volgende race af. Voor je het weet zijn alle 13 races afgelopen an kan je gaan kijken of je nou winst of verlies heb gemaakt.
De eerste drie races verliepen dramatisch voor mij. Ik had al mijn geld (£1,- per race) op nummer 5 gezet. Die had een oranje hesje aan, vandaar. Maar blijkbaar geheel in Nederlandse stijl ook teveel gras gerookt, want hij bakte er niets van. Verliezen stalpeden zich op.
Race vier, voor Tello had ik op verzoek £4,-, op hond nummer 4 in race vier ingezet. Voor mezelf gooide ik daar nog eens een pound voor nummer twee boven op. En, wat denk je, hond 4 wint! En aangezien hij geen favoriet was was de koers ginstig, £30,- plus de inzet terug. Mijn eigen pound was ik natuurlijk weer kwijt.
Race vijf, nu keerde ook mijn geluk, ik had de winnaar, mijn pound inzet werd £4,-.
Daarna kelderde mijn winst/verlies rekening weer, een niet onbekend gevoel voor mij. Ik wist nog een winnende hond te selcteren en daar £3,70 voor te incaseren, maar dat kwm nog niet in de buurt van alle ingezetten pounden.
Maar dan, de laatste race van de avond. traditioneel goede koersen omdat iedereen nog even zijn zakken leegt. Zo ook ik. Ik dacht laat ik grof inzetten, een alles of niets poging om mij verliezen te compeseren. Ik gooide er drie hele pounden tegen aan en nagebijtend kon ik de race afwachten. De spanning werd nog verhoogt door John die zij ticket voor de laaste race kwijt was. Zou je net zien dat die hond dan zou winnen. De wet van Murphy, aangezien John de gehele avond nog geen cent van zijn inzet had terug gezien. Jammer alleen dat hij op dezelfde hond had gewed als ik.
Luttele minuten voor aanvang vond John zijn ticket weer, en tgen de tijd dat zijn vreugde daarover gezakt was waren de honden onderweg. Ook dit maal waren mijn (en Johns) ogen op hond nummer 5 gericht, in het oranje shirtje.
En dankzij John tijdelijk verloren ticket en Murphy's law kwam het allemaal toch nog goed. John pakte ruim £30,-, en ik £29,75. Alles bij elkaar had ik dus £15,- gewed en £32,45 binnegehaald. En Tello's winst was nog beter met £4,- inzet en £30,- winst.
Volgende week weer :-)

CCTV

CCTV, Closed Circuit TeleVison, bewakingscamera's dus, ik berichte er al eerder over. een heilig geloof hier in de UK. London hangt er vol mee, net als de rest van het land. 4.2 miljoen hebben ze er hier. 20% van al die apperaten op de wereld. 1 op de 5 hangt dus Britten te begluren. Bizar.

Sold!

Whoohoo, het eerste werk is verkocht. Voor £350 pound. En met nog drie expositie dagen te gaan hopen we naturlijk op nog meer aankopen.

the Frieze Art Fair

Afgelopen weekend was de Frieze Art Fair. Eén van de belangrijkste kunstbeurzen ter wereld, dat wilde ik dus wel even zien. Vorig jaar had ik hem gemist, maar dit jaar stond die vast in het programma.
Femke was ook naar London gekomen voor de beurs (e natuurlijk om mijn werk te brengen). Dus gedrieën (Femke, Tello & myself) naar de beurs. Gepland een beetje bvroeg te gaan want er was veel te zien. En de entree van £20 pound pp wilden we natuurlijk ook ten volle benutten. Dus 11.30 waren we binnen, jas in de gardarobe en klaar om aan te vallen.
En om 6.00 waren we klaar, tenminste Tello en ik. Wij hadden zelfs nog een half uurtje over om een welverdiend biertje te nuttigen. Veel gezien, veel gelopen, maar het was zeker de moeite waard.
Gelukkig hebben we drie dagen om uit te rusten voor de volgende kunstbeurs.

the Affordable Art Fair

Eindlijk is het dan weer eens zover, een expositie. Tijdens een kleine rustperiode op het werk zat ik een te praten met de art director waarmee ik aan BMW werk. Hij bleek naast het werk bij KLP ook te schilderen. En, belangrijker ook een gallery te hebben. tenminste, hij zou binnenkort zijn eerste expo in een gallery hebben. Een gallery van en vriendin van hem. En dat zijn nou precies de contacten die je zoekt.
Dus meteen maar even erop ingesprongen om te kijken of die wellicht ook in mijn werk geïnterreseerd zouden kunnen zijn. PDF opgestuurd en bingo, ze hadden intresse. En zelfs meteen om het uit tproberen op de Affordable Art Fair. Mits ik af werk had, want de AAf ging al met 7 dagen open.
Nou heb ik op mijn vorige expo in Amsterdam gelukkig niets verkocht. Af en ingelijst werk genoeg dus. Alleen, dat stond nog wel op zolder bij mijn moeder. Een goeie 500km ver weg. Snel aan het organiseren geslagen, want ik krijg niet elke dag de mogenljkhed om te exposeren. En gelukkig zat Femke al te twijfelen of ze naar London zou komen dit weekend ivm met de Freize Art Fair, een van de grotere kunstbeurzen in de wereld. En, om mij uit de brand te helpen besloot ze dan inderdaad te komen met haar busje en mijn werk op te halen bij mijn moeder, en af te leveren in London.
Zaterdag avond kwam ze aan in London. En gisteren heeft ze, samen met Tello het werk afgeleverd op de beurs. ik ben in mijn lunch nog even langsgefietst om een handje met de galleryhoudster te schudden.
's Avonds het busje opgehaalt met femke en even een snelle preview van de beurs gedaan, waar twee van mijn werken al aan de wand hingen, met veel dank aan Femke, Sjerk, mijn moeder en Tello.
En voor wie het zich afvroeg, affordable art betekend werk onder de £3.000. En voor die prijzen mogen ze best een werkje van mij meenemen.

Het grote Jacco Weekend

Afgelopen weekend was jacco even op bezoek. Zijn misses had de benen genomen naar Friesland (voor een weekend), dus reden genoeg om effe te gaan bieren in London. vrijdag kwam hij aan, en met de lunch stond hij te wachten op Tottenham Court Road. Snel een broodje bij de Pret gescoord en in het park gelunched, het was erg mooi weer.
Rugzak op het werk gedumpt en daar na werktijd weer afgesproken om een bier te gaan doen. Helaas moest ik een half uurtje overwerken, maar mijn collega's waren aardig genoeg om Jacco vast mee naar de pub te nemen. Nadat ik er ook bij was nog een paar biertjes gedronken. En na nog een pub en wat biertjes was het alweer bijna 11 uur. De hoogste tijd hier op het eiland. Maar eerst nog even dineren. Burgers bij Ed's, een Amerikaanse diner, vol met roestvrij staal. Erg leuk, en goede burgers.
Daarna huiswaart waar we aan een welverdiende nachtrust begonnen.
Zaterdag, na een rustig ontbijt besloten we naar het London in War experience Museum te gaan. Een leuke wandeling door de city, over Tower Bridge en langs de Thames. Een leuk museum, waar vooral het filmmateriaal uit de oorlog erg interresant was. Een soort home-made movies van mensen in de oorlog. Boodschappen doen in gebombardeerdt London, kinderen die naar het paltteland verplaatst zijn, militairen in Afrika die vrij hebben. Het meer menselijke beeld van de oorlog zeg maar.
Daarna koffie bij de Nero, een keten met de betere koffie hier.
Daarna over London Bridge richting Barbican gewandelt. En daar aangekomen een ronde over de looppaden door het immens grote gebouw gedaan. En het is nog groter dan ik dacht.
Boodschappen bij de Waitrose (met Marmite met Guiness voor Jacco's broer), en thuis pasta gegeten en film gekeken (Wallace & Grommit). En daarna weer naar bed, vermoeiend zo'n stadswandeling.
Zondag zat het er al weer op voor Jacco. Dus na het ontbijt een korte wandeling door de burt en toen naar de bus en zat het groet Jacco weekend er weer op.