Ciro's Birthday part 2

En omdat je niet elke dag 40 wordt, werd er zaterdag ook nog eens gevierd dat ciro 40 (inderdaad the big four-o) werd.
BBQ, bij hem in de tuin. Je zou zeggen, geen slim idee deze zomer. Maar blijkbaar zijn de goden hem gunstig gezind, tegen alle verwachtingen in was het mooi weer.
Dus een goede BBQ, veel vlees, veel bier. En daarna nog even naar de pub, het is en blijft Engeland tenslotte. Geen grote of kleine gebeurtenis gaat voorbij zonder een bezoek aan de pub.

Ciro's birthday

Afgelopen weekend, nouja, eigenlijk de donderdag ervoor, Ciro's verjaardag gevierd. hij werd 40, wat hij altijd ontkend.
We zijn wezen eten bij gilgamash, een groot restaurant in Camden. Helemaal, maar dan ook helemaal versierd met byzantynse wand reliefen. Nagemaakt in Inda natuurlijk.
En om die kosten terug te verdienen hebben ze de prijzen wat aangepast. £45 voor een drie gangen aziaat vind ik wat prijzig (tsja, je blijft toch een Hollander). Maar gelukkig kent Ciro de manager en konden we voor £15 hetzelfde krijgen. Waarschijnlijk gingen ze ervan uit dat we ze toch wel rijk zouden drinken. En daar hadden ze nog gelijk in ook. Niet heel erg moeilijk trouwens, met £4 voor een halve pint.
Maar goed, het eten was niet slecht. Ik zal nooit de grootste fan van de aziatische keuken woren, maar ik heb slechter te eten gehad.
Na het eten kregen we nog een taart van de zaak. Voor zijn verjaardag. Heftige chocolade taart. Lekker, maar vooral zwaar. En ze hadden er netjes een bordje opgezet met: Happy 40th Birthday.
40? Ja, 40!, Hahaha, en hij had zijn vriendin al die tijd voorgehouden dat hij 'ergens in de dertig' was.

Begraafplaats

Al ik van mijnwerk naar huis ga, ga ik wel eens naar de Waitrose, de supermarkt. En van de Waitrose naar huis loop ik dan over een begraafplaats. Een oude begraafplaats, liggen de mensen al jaren, in sommige gevallen zelfs honderden jaren. Maar of ze nou wel echt dood zijn....

(let even op het gaatje links onder)

Weekend NL

Afgelopen weekend was het weer tijd om eens naar Hollandse bodem terug te keren. Vrijdag om 15:00 weg op het werk (ik heb nu een vaste baan tenslotte), op weg naar het vliegtuig. Na een uur in de rij om in te checken ging de rest vrij snel, en na een korte vlucht stond ik weer met beide benen in de Hollandse polder.
Met de bus naar Simon en Marieke waar ik de eerste nacht kon doorbrengen. Maar eerst nog effe Shrek 2 gekeken met Simon.
Zaterdag eerst ontbeten in de tuin, en toen de stad in voor essentieele inkopen te doen (zonnebril, zwart-witjes en een DVD van Grijpstra & de Gier). En de rest van de middag doorgebracht op een zonnig terras aan het Spaarne.
Om een uur of vier weer richting Amsterdam gegaan. Met de bus naar Theo en Hella. Hella is volgens iedereen een mooie baby (sorry, ik zie dat niet), en Theo een gelukkige vader. Na een biertje bij Theo snel (nouja, snel, met een Amsterdamse tram...) naar het Heineken Plein waar Jacco, Ruud, Caroilien, Simon en Marieke al aanwezig waren.
Heerlijk gegeten op het terras in de zon. Hoewel eigenlijk waren de zon en het terras beter waren als het eten. Jacco werd afgelost door Sjerk en Femke en ook Julien voegde zich bij ons. Erg gezellig iedereen weer eens te zien en spreken.
Om 12 uur moesten we naar binnen, en om 01:00 eruit. Maar gelukkig is het Amsterdam en geen London. Sjerk, Femke, Julien en ikzelf konden dus nog even afborrelen in de King Fisher.
Daana op de fiets van Femke naar hun atelier op het Haarlemmerplein. Heerlijk geslapen. En 's ochtends stond er een geweldig ontbijt klaar wat ik alle eer heb aangedaan. En toen weer met bus en trein naar Amersfoort. Opgepikt door mijn zus en Hans. En in et ouderlijk huis weer aan de koffie in de tuin. Het leven kan slechter.
En dat werd het al snel (geintje hoor, ma), want er moest een zeiltje in het toilet gelegd worden. En daar haalt mijn familie tegenwoordig gewoon een gastarbeider voor over uit Engeland. Maar het was weer een mooie gelegenheid iedereen versteld te doen staan over mijn kunde, techniek en snelheid (kuch, kuch).
Ook nog even naar het graf van mijn vader gewandelt met zijn allen, en wat kaarsjes aangestoken in de kerk.
En daarna pannekoeken. Het hoogtepunt van onze jaarlijkse reunie. Simon was de kok dit jaar, en hij deed zijn tijdelijke functie eer aan. Marieke maakte de salade en ook die was goed (maar zag er nog beter uit).
Afijn, terwijl ik met mijn zus en Hans afborrelde gingen S & M er weer vandoor. De rest bleef pitten.
's Ochtends na het ontbijt A & H weggebracht. En daarna konden mij moeder en ikzelf beginnen aan onze tocht langs de diverse loketten van postbank en ziekenhuis (nee, dan moet u niet hier zijn...).
Ook nog even wat gereedschap gezocht op de zolder van het van der Helstplein. Maar da's niet makkelijk. Ik was vergeten hoe ontzettend veel spullen ik bezit. Alleen een decoupeerzaag eruit kunnen plukken.
En daarna weer naar Schiphol. Uren te vroeg voor de afwisseling. Dus nog effe een bakkie met mijn moeder gedaan, en toen wachten, wachten, wachten. Maar de vlucht was goed, de beveiliging begint weer iets te ontspannen (je mag je schoenen aanhouden, en voor het eerst sinds lange tijd ging ik niet 'af' in het poortje). 10:45 geland op Engelse bodem, en 11:30 weer home sweet home.

GEWONNEN!

Nou, het schilderij was effe werk, maar de moeite waard. Ik heb gewonnen. Eén van de vier prijzen. Er waren twee runner ups, elk een voucher van £400 om kunst mee te kopen. Een hoofdprijs, een weekend weg voor twee personen. En een extra prijs, de nieuwe nokia N95 (Nokia is een klant van KLP), en die was voor mij.
Er waren een stuk of 80 portretten. Iedereen mocht een top 3 kiezen. En dat was nog vrij lastig. Er was erg veel afwisseling, schilderijen, tekingen, kleine scupltuurtjes, een portret van eten (zoals donuts) en zelfs een kleine animatie op een labtop. Erg leuk om zo veel afwisseling te zien. Sommige waren erg goed, andere erg komisch. Maar goed we kunnen niet allemaal winnen, dat doen natuurlijk alleen de aller, aller beste.
Dus nu ben ik de trotse eigenaar van een super ingewikkelde telefoon. Het ding kan foto's maken (5 megapixel), video's, internet, er zit een GPS op (een voledige), agenda, MP3 speler en je kan er geloof ik ook mee bellen (maar ik weet nog niet hoe.
Komende dagen ben ik dus de gebruiksaanwijzing aan het lezen.
Voor de rest was het feest leuk. Eerst naar Regent Park gewandelt. daar met de boot door Regent Canal naar Kings Cross. Dat duurt dankzij een stuk of vier sluizen een uurtje of anderhalf.
Daar was een club afgehuurd. Er was een BBQ voor het eten, en aan band, waarvan men mij verzekerde adt ze in de jaren '90 heel groot waren. Maar ik had er nog nooit van gehoord, en herkende ook geen enkel nummer. Maar de rest vanofd het geweldig.

van Gogh

Woensdag is er weer een bedrijfs feestje (het werd hoog tijd). Dit keer het echte jaarlijkse bedrijfsfeest. Denk nou niet dat ik meteen met me neus in de boter val, een bedrijfsfeest op de 8ste dag van mijn vaste contract. Normaal is het feest een uitje van twee dagen, nu maar een avondje...valt tegen dus.
Maar, de creatief directeur kwam met het leuke idee dat we allemaal een zelfportret moetsen maken. En inleveren want het is een wedstrijd. ik neem aan dat hij zelf de jury is, hoeft die er zelf geen te maken.
Iedereen hard aan de slag (nouja bijan iedereen). De vorige keer was de prijs een weekend New York. Het kan dus lonen er wat moeite voor te doen. En dat heb ik gedaan.
Ik kwam op het geniale idee een portret van mezelf te schilderen in de stijl van onze bekende landgenoot van Gogh (de schilder). Meteen een goede reden eindelijk eens zo'n mooi starters setje met verf en kwasten enzo in zo'n mooi houten koffertje te kopen. Ik ben nou eenmaal een makkelijk slachtoffer voor marketing trucs.
Afijn, gewacht tot de laatste dag. Uiteraard, goed werk heeft een beetje druk nodig. Zondag dus, want vanochtend moest het ingeleverd worden. En zondag was het voor de afwisseling eens mooi weer. Erg mooi weer. 30º, en daar zat ik de hele dag binnen te schilderen. Maar het was best leuk om te doen. Beetje vertwijfeld of ik mijn schildertalenten nu verleerd ben of dat ik het nooit gekund heb.
Drie pogingen gedaan. Hier boven staat poging twee. De derde was iets beter geschilderd, maar deze is iest meer van Gogh.
En nu wachten op woensdag....

Motorrit

Afgelopen zaterdag een motorrit gedaan. Enige tijd geleden vroeg er op het motorforum.nl iemand om tips voor een reis naar zuid west Engeland. Na wat tips gegeven te hebben, en het topic wat gevolgd te hebben bleek er nog een andere Hollandse Brit tips aan het geven te zijn. Dus al snel kwam het plan dan met zijn drieën een rit te gaan doen.
En afgelopen zaterdag was het dus zo ver. Afgesproken in Marlow. Frans, de Hollandse Brit woont daar in de buurt en wist daar wat mooie wegen. Uiteraard was ik te laat, altijd een voordeel want dan hoef je niet te wachten. Was wat laaat vertrokken, en miste ook de afslag op de snelweg.
Maar toen ik er was, snel getankd, en onderweg. En inderdaad, het is een mooie omgeving daar, en Frans wist goed de weg. Hij voorop, Margarina erachter en ik als laatste. Gewoon er achter aan rijden, lekker makkelijk.
Onderweg nog even koffie gedronken, in de tuin (van de pub) want het was heerlijk weer.
En aan het einde naar Frans in Reading, en daar werd ons barbeque geserveerd (en veel). In de tuin, zonnetje, eten en drinken, dat kan slechter.
Rond 22:30 ben ik weer opgestapt en heb ik de 1,5 uur weer terug naar huis gereden. Margarina mocht bij Frans op de bank slapen. Had ze dat maar niet gedaan...
Want de volgende ochtend kreeg ik om 8 uur een SMSje dat haar motor gejat was, met alle bagage er nog op. Ik heb dus nog redelijk mazzel gehad, want volgens de alom aanwezige bewakings camera's was die rond 11:30 gestolen. Hoewel de mijne in tegenstelling tot de hare natuurlijk wél op slot stond. In ieder geval is het een behoorlijke slechte manier om je vakantie te beëindigen.

Permanent contract

Nou, het is zover. Vanaf vandaag ben ik, on the books, partof the company, joined the team.... Ik ben, voor het eerst van mijn leven in vaste dienst. Hoera!
Eerst actie, meteen toen ik binnen kwam, een dag vrij nemen. Dat konden ze wel waarderen.

De laatste dag

Vandaag (eigenlijk gisteren) leaving drinks gekocht voor mijn collega's. Met de lunch een rondje in de plaatselijke kroeg dus. Alles, maar dan ook alles word hier gezien als een excuus om te drinken.
Goed, vandaag houd mijn bestaan als vrij, zelfstandig denkend mens op. Met het zetten van een handtekening heb ik mijn ziel verkocht aan de company. Maar in ieder geval tegen een goede prijs.