Damien's skull

Zaterdag wezen kijken naar het nieuwe kunstwerk van Damien Hirst. Een met diamanten bezet gipsen afgietsel van een schedel (de tanden zijn wel echt). 100 miljoen moet het ding kosten. Schijnt 8 miljoen aan kosten te zijn (platina, diamanten en een zak gips), en 92 aan meneer hirst zijn uren. Tegen mijn uurloon van £18 zou dat toch een goeie 2.500 jaar werken zijn. Dus als ik samen met Chistus begonnen was, had ik nu nog een kleine 500 jaar te gaan.
De schedel ligt in de White Cube in West london (niet die bij mij). En je moet kaartjes halen, heel ongebruikelijk voor een gallery, ze zijn gratis, dat wel. Dan netjes in de rij staan. Allemaal mannen in pakken en met oordopjes. Tassen controle. En dan mag je met een groepje naar binnen. Boven moet je in de rij staan, tassen tegen de muur zetten, en krijg je instructie wat wel en niet te doen in de zaal, en dat je 3 minuten naar binnen mag.
En dan de zal in. Die is aarde doonker, met in het midden in een vitrine de schedel. Wel mooi, dat glimmende object (hoorde dat er een tekort aan diamanten onstond tijdens de productie van dit ding).
Dan er weer uit, onder begleiding van security, en dat was het dan.

Fontein

De waterleidingen in London worden vervangen. Dat mag ook wel, het netwerk wat er nu ligt stampt uit de victoriaanse tijd. toch al een goeie honderd jaar geleden. Uiteraard is het waterbedrijf hier geprivatiseerd, net als alles onder Tatcher. De investeringen lopen daarom een beetje achter, ik bedoel hoe kan je je winst makkelijker opschroeven dan je onderhoud terug te draaien (stilzetten).
Maar goed, het netwerk is zo lek als een mandje. miljoenen water stromen er weg per jaar. Zou je een zee mee kunnen vullen. Vorig jaar winter was er zelfs een 'droogte'. Niet dat het zo weinig regende, maar er stroomt zoveel weg uit het leiding werk.
Afijn, nu zijn ze aan het vervangen, 1000 mile pijp voor 2010.
En afgelopen weken is Wardour Street aan de beurt, waar ik werk. En heel af en toe gaat er iets mis bij dat leiding werk. Raken ze met hun drilboor de nog levende leiding. Met een fonteintje tot gevolg. Op de foto houden ze het tegen met de kraan, maar daarvoor kwam die tot de vierde verdieping.
En na een paar uur lekage ligt er dan toch een aardig plasje water onder de grond. En dat is waar ik werk, in de kelder, naast de lekkage. En die lekkagge kwam langzaam naar binnen. gelukkig zijn ze hier zo slim geweest om alle electra leidingen op de bodem van de dubbele vloer te leggen. Het laagste punt van het pand dus.
Dus moest alle electra uit om kortsluiting te voorkomen. Geen werk meer dus. Dus wat doe je dan in Engeland... Precies, je gaat naar de pub!
Dat dus maar gedaan. Als ik naar huis ga kan ik natuurlijk geen uren schrijven ;-)
De volgende dag viel de schade mee, danzij het feit dat de liftschachten nogal diep zijn (meter of 3 onder de lift). Dus die liepen eerst vol. Nogsteeds water op de vloer gehad, maar ondertussen werkt vrijwel alles weer. Ruikt nog een beetje naar nat beton hier in de kelder, maar we hebben droge voeten.

Wii

Gisteren voor het eerst wii gespeelt. Wii?, ja Wii, de 'nieuwe' spelcomputer van Nintendo (je weet wel, van Mario Bros). Het heeft als briljante gadget dat je met een draadloze '3-d muis' speelt. Als je tennis op de Wii speelt maak je dus dezelfde bewegingen als bij echt tennis. Toegegeven dat ziet er idioot uit. Maar het speelt erg grappig. Bovendien voel je in je aftsandbedienning ook als je de bal raakt.
Dus voortaan kan je thuis sporten.

New York stories

Nou, de vakantie in New York. Het begon allemaal aardig. 6 uur op om op tijd bij mijn vliegtuig te zijn. Geen ontbijt (geen tijd), meteen naar de metro. Central Line naar Holborn, daar overstappen op de lijn naar Heathrow. Maar er werd iets omgeroepen over haltes die dicht waren ivm 'planed engenering work' (hoezo planned, ik wist van niks). Dus door naar Nothing Hill, daar op de circle line, naar earls Court en daar weer op de lijn naar Heathrow.
bij Nothing Hill naar buiten gelopen voor een taxi, duur, maar terwijl de tijd korter werd steeg de stress. Maar goed, zaterdag ochtend 7:00 zijn er niet heel veel taxi's op de weg buiten het centrum. Naar binnen dus maar weer, naar Earls Court, waar duidelijk werd dat er helemaal geen metro's naar Heathrow reden dat weekend.
Dus daar dan maar een taxi proberen te vinden. En gelukkig, binnen 10 minuten een minicab (dus geen black cab), en iemand die hem wilde delen (toch £50)

op Heathrow een enorme rij voor de American Airlines balie. Zo lang dat halverwege de mensen die mijn vucht moesten halen voorrang kregen. (tip: voortaan in het café wachten tot dat moment). Daarna de gebruikelijke rijen voor de douane beveiliging en alle andere mensen met een uniform.

Maar de vlucht gehaalt. Zeven uur zitten is best lang, maar dan ben je er ook (na nog een uur met de Airtrain en metro). S&F waren bij Urbann Glass, dus daar heen, onderweg kwam ik Sjerk tegen op het zebrapad, en Femke was in de glasblazerij.

Na een korte rondleiding naar het café voor een bier, het was een graad of 28. Daarna  naar het Brooklyn Museum. Ooit gebouwd als het grootste ter wereld (lijkt wel Amerikaans) maar er is maar een zesde deel van het plan gebouwd, nu is het dus gewoon een doorsnee museum. Maar er was museum nacht, en S&F hadden daar met mensen van Urbann glass afgesproken.

Maar eerst eten, na verwaalt te zijn op de fiets een restaurant gevonden. ik ging natuurlijk voor een burger, je bent in Amerika tenslotte. Daarna weer naar het museum. rondgekeken, koffie gedronken, nog meer rondgekenen,en na afloop nog even een bier wezen drinken. Erg gezellig allemaal, hoewel ik natuurlijk ondertussen 26 uur op was.

Zondag

Zondag met S&F de stad in na het ontbijt (we schrijven 14:00 ;-). Naar een tentoonstelling waar ook Urbann Glass stond. Die waren ook zo aardig geweest om ons (inclusief mij) kaartjes te geven.
Op de fiets erheen, over Manhattan. Erg cool. We besloten 5th Avenue te doen. Moet je alleen wel tegen het verkeer in. Maar niet echt een punt daar op die brede straten. Vreemd genoeg ligt de fietsstrook (ja, die hebben ze) links. Dus als je tegen het verkeer inrijd, rij je wel weer op de fietsstrook. Auto's wijken trouwens netjes uit.
Na de tentoonstelling nog een bier gedronken in een pub. Daarna naar Chinatown om te gaan eten. Erg lekker. Allleen was de aangekondigde tropische storm ondertussen beginnen. Weinig wind, maar des te meer regen.
Dus met de tube terug, daar mag je gelukkig je fiets in meenemen.

Maandag

Maandag regende het nogsteeds, en nogsteeds hard. Museum dag dus maar. Met de tube naar het Guggenheim. Ik had het museum van ze in Bilbao al gezien, en wilde hier ook graag het beroemde gebouw van Frank Lord Wright zien. Helaas waren ze dat aan het restaureren. De buitenkant was dus alleen steigers. Binnen waren ze ook nog aan het restaureren, maar geen steigers hier. In de gehele spiraal hing geen kunst, helaas. De founding collection was wel te zien. Veel impresionisten. Erg mooi werk, goed om eens in het echt te zien. Alleen allemaal wel een beetje zoet en romantisch. Geen schokkend of verbazend werk.
Na het Guggenheim naar het Moma (Museum Of Modern Art). Ik had een stadpas gekocht, betaal je in één keer entree voor 6 top attracties. Hoef je dus nergens meer in de rij. Het Moma was ik dus zo in. Op zoek naar een toilet. Want openbare toiletten daar doen ze niet aan in NY.
Daarna het Moma weer uit op zoek naar wat eten, het was al dik lunchtijd. En de restaurantjes in het Moma zijn erg klein en dus staat er voor elk een lange rij met de lunch. Buiten even een hotdag en cola genomen (had ik al verteld dat ik Amerika was). Die hotdog standjes staan echt overal, ideaal.
Ook de kunst in het Moma vind ik wat tam. Veel design, architectuur, en grote bekende werken. Een zaal vol met Mondriaans. Erg indrukwekkend om zoveel Mondriaans in het echt te zien. En zo hebben ze wel meer top werken, Polock, van Gogh, Monet, Warhol, Klimt, ze zijn er allemaal. Maar allemaal bekend, weer weinig verbazing nodig.
Ondertussen was het droog geworden. Weer met de tube naar huis en daar met S&F gegeten. Mexicaans afhaal geloof ik. (Burito formaat familiemaaltijd).

Dinsdag

Dinsdag was het mooi weer, enorm mooi weer, denk 28-30 graden. Ik ben gaan fietsen richting Manhattan. Duurde even voor ik de Brooklyn Bridge had gevonden (en die is toch niet heel klein). Maar Brooklyn is ook mooi. Daarna downtown Manhattan. Wall Street, Ground Zero enzovoort. En langzaam omhoog. Greenwich Village, Meatpackers district, Soho, Midtown. Grappig om te zien hoe snel die stad veranderd. Hoewel het straten patroon erg rigide is. De straten buiten downtown zijn recht. In Greenwich of het Meatpackers dictrict lopen niet parralel aan de nieuwere grotere straten, maar recht zijn ze wel.
Maar de atmosfeerveranderd wel. Van wolkenkrabbers naar bijna dorps.
Afijn dinsdag dus de hele dag door de stad gefietst.

Woensdag

Woensdag ben ik naar het Metropolitan Museum of Art geweest. Eén van de kaartjes die in de citypass zaten. Laat vertrokken, rond half 11 (elke avond gezellig praten met S&F tot een uurtje of 4 gaat toch zijn tol eisen). Langzaam gefietst en een enorme omweg genomen. Was dus pas om een uur of 3 bij het museum. Maar toch maar even kijken. Kon alleen de Egyptisch afdeling en de 17-eeuwse schilderkunst. En zeker die schilderkunst was de moeite waard. Iets van 16 Rembrants en 3 Vermeers.
's Avonds Femke opgehaald bij Urbann Glass en met haar en Sjerk en een Nederlandse studente van Femke die op uitwisseling in NY was, wezen eten bij New Orleans (of eigenlijk hun buren).

Donderdag

Donderdag was shopdag, de week schoot al aardig op, dus tijd om wat inkopen te gaan doen. Eerst naar Canalstreet aan de rand van Chinatown. Daar verkopen ze zo'n beetje alles wat ze namaken in China. Ikzelf was op zoek naar Buckles (die metalen sluitingen van een riem). En daar hebben ze er aardig wat van. Helaas houd de kwaliteit niet over, en verkopen ze veel al wat hun buurman ook verkoopt. Maar toch een stuk of vier gekocht.
Ondertussen belde Femke dat ik de cheque voor de huur nog bij me had (lang verhaal). Dus terug met de tube om die even af te geven. Daarna me fiets weer zoeken (en vinden gelukkig). En verder de stad in.
Op naar de gallery's. Ze hebben hier een buurt met iets van 300 gallery's. Altijd de moeite waard even te gaan kijken. Bovendien zit de Emperial Diner er vlak naast. Die was me aangeraden door Jacco. Een roestvrij stalen jaren '30 diner. Erg mooi. Hoewel de bediening een van de slechtse was die ik in NY heb gehad. Maar de burger was goed. Beetje pretencieus met blauwe kaas, maar wel lekker.
Daarna de gallery's. Velen zitten deur aan deur. Dus de ene in, de ander uit. Veel zien. Veel verschillen, maar erg leuk. Hier dus wel de verbazing van, wat mooi, wat goed, wat moet ik hier mee enzovoort.
Maar het werd al weer 6 uur. En dan gaan ze dicht, en mijn benen werden ook wat korter. En er moest ook nog geshopt worden. Spijkerbroeken. Ik had op 23 Street een zaak gezien met Levi's voor $40 (=£20), geen geld, en vlakbij. Dus snel even twee spijkerbroeken gekocht. Daarna op Broadway nog een paar nieuwe Puma's gkocht en toen zat het shoppen er al weer op (omdat het al iets van 20:00 was).

Vrijdag

Vrijdag was studio dag. F&S gingen grote stukken (laten) blazen. dat wilde ik wel zien. dus naar de studio, gelukkig mocht ik wat later beginnen dan hun. Rond 10:30 was ik er. De eerste stukken waren al af.
Glasblazen ziet er erg spectaculair uit. Vuur, rook, gloeiend glas, erg mooi. Het duurt ongeveer drie kwartier om voldoende glas op de stok te krijgen voor deze grote stukken (formaat twee schoenendozen). Dat gaat rustig aan. Drie man zijn kalm aan bezig met glas op de stok, draaien, blazen en vormen met een houten mal (en veel water). En als er voldoende glas opzit, en het is in een rudimaitaire vorm van de mal gebracht, dan gaat het snel. Het glas gaat in de mal. Drie of vier mensen duiken er boven op om de deksel op de mal te leggen en te houden. De blazer staat er bovenop, met de blaasstok. Door de temperatuur van het glas zet de lucht erin uit, en kan het dus voorkomen dat het glas de mal uit wil. ondertussen komt er veel stoom uit de mal. Na een seconden of 20 roept de blazer oké en duikt iedereen weg (met de deksel). De blazer haalt het glas nu uit de mal, en dan wil je niet in de weg staan, het glas is nogsteeds gloeiend heet. 
Daarna nog wat draaien en dan afslaan en de afkoel oven in.
En dan weer glas verzamelen voor het volgende stuk.
Uiteraard is het erg warm bij de ovens. En hoor je constant het blazen van het gas in de diverse ovens. Het ziet er allemaal uit alsof je in een oude oostblok fabiek staat, erg mooi.
om 6 uur stopt men ermee. Ik kan me dan ook wel voorstellen dat je het als glasblazer wel gehad hebt, de hele dag zo dicht bij de ovens.
Wij zijn eerst naar huis gegaan, even douchen, en toen op de fiets naar Manhattan. In de citypass zat ook een ticket voor de Empire State building. S&F waren er ook nog niet geweest. Het was wel een beetje mistig toen we erheen fietsen. En zwaar bewolkt toen we er aan kwamen, de Empire State was een echt wolkenkrabber.
Op de stoep werd ons al vertreld dat er 'zero visability' was (geen zicht). Maar goed, het was de laatste avond, en ik had toch al een kaartje, dus toch maar gaan kijken. S&F zijn ook de beroertste niet, dus die gingen mee (maar moesten nog wel de entree van $20 pp betalen). Op zich een goede timing om met zero visability te gaan. Geen rij bij de kassa, geen rij bij de lift, een prive lift omhoog, dat ging lekker snel.
En boven was het uitzicht geweldig. Bewolkt dat wel, maar door de stukken en gaten in de wolken zag je de stad en dat zag er spectaculair uit. We waren ook mooi tegen de avond schemering, dus zagen de stad ook nog donker worden.
Beneden stond Amy op ons te wachten. Zij werk bij Urbann Galss en zou mee gaan eten. Eerst naar east Village gegaan. Amy en Femke met de tube, Sjerk en ik op de fiets. 's Avonds fietsen over Manhattan is erg mooi met al die lichtjes (van auto's).
Gegeten bij een Afganisch restaurant, erg goed. Verbazend dat ze nog wat anders als zandtaartje maken daar. Daarna nog een bier gedronken in een club, maar dat was niet echt een geweldige club.
En daarna zijn Amy en Femke met de tube naar huis gegaan en Sjerk en ik weer op de fiets, 's Nachts over Brooklyn bridge, erg mooi.