Natural History Museum

Vandaag naar het Natural History Mueseum geweest. Vergissing van de eeuw. Het is een museum met allemaal dinosaurus botten e.d. Ik verwachte dus een mooi gebouw gevuld met grote skeletten van dino's en andere grote beesten. Een beetje ouderwets en stoffig. Een museum wat alleen bezocht word door overijverige natuur historische studenten. Met een collectie die al sinds die eerste wereld oorlog niet maar aangeraakt is.
Maar helaas. het Natural Historic Museum heeft zich, zo te zien ergens in de jaren '80, opgewaardeerdt tot een atractie, entertainment voor het hele gezin. Het hele Museum staat nu vol met bezoeker vriendelijke borden in hel-geel en gras-groen. Alles word van boven tot onder uitglegt, en wel op kleuterniveau. Om de Disney ervaring nog wat te verhogen hebben ze ook nog bewegende dino's neergezet. Geen fantasie meer nodig. Bovendien komt iedereen dus ook met het hele gezin. Dus je schuifelt in een grote file, met de meegebrachte buggy als caravans, door de dino-entertainment-expo-ervaring.
Helaas, in tegenstelling van de parijse equivalent is het Natural History Museum in London dus geen aanrader. Zelfs de museumshop, toch ter grote van een flinke supermarkt, was slecht.

CCTV

CCTV (closed circuit television) is helemaal je van het in London. Overal, maar dan ook oveal hangen camera's in London. Altijd als er iets gebeurd is (iemand vermoord in de metro bijvoorbeeld) dan zie je van die vage videobeelden in de krant. Ik heb ergens gelezen dat de gemiddelde londenaar zo'n 100 op de film staat op weg van huis naar werk. De camera's hierboven heb ik in één straat gefotografeerd, en dat waren ze nog niet eens allemaal.

Fietsen

Fietsen word in London als erg gevaarlijk beschouwd. Iedereen waaraan je vertelt dat je fiets in London, vraagt meteen of je wel een helm draagt en verlet je dingen als 'het grootste aantal ongelukken in London is met fietsers'. Toch word er redelijk veel gefietst hier. Minder als in Amsterdam, maar op een werkdag sta je meestal wel met twee of drie fietsers voor een stoplicht. Fietsers zien er hier wel anders uit. Iedereen rijdt hier op een mountanebike, gewone hollandse stadfietsen zijn hier niet te koop, alles is hier sportfiets of mountanebike. De meeste fietsers hebben ook fietskleding aan op de iets, dus een een dunne nauwsluitende sportbroek, vaak handschoentjes, een helm en niet te vergeten een fel gele jas of vestje. Dat laatste is trouwens niet onverstandig. Je hebt hier alleen fietsbanen waar er ruimte voor is, voor de rest zoek je het maar uit.
Sinds 7/7 (bomaanslagen) word er wel meer gefietst in London. De 'oude' fietsers vinden dan ook dat hun 'echte' fietsers zijn en degene die na 7/7 zijn gaan fietsen 'neppers'.
Fietsen hier gaat best oké. Het links rijden was wel even wennen. Even wennen aan het over je rechterschouder kijken voor taxi's en de ongelofelijke hoeveelheid bussen, die je niet hoort als je ervoor fietst. Rij je langs een bushalte en zie je mensen hun hand opsteken (zoveel mensen ken ik hier niet), blijkt er zo'n grote rode koektrommel op 50cm achter je te rijden.
De weg vinden is nogsteeds lastig. Je moet veel op het verkeer letten, aangezien ze niet op jou letten. En London heeft een chaotisch stratenpatroon. Ik geloof dat ze geen een rechte straat hebben hier en het aantal 2-, 3-, 4-, 5-, 6-, en 7-sprongen is niet te tellen. Een aantal routes ken ik, zoals naar London Bridge (Addsison) en Oxfordstreet (Kalverstraat). Maar als ik denk 'wie weet kan ik ook zo'. fiets ik regelmatig een half uurtje om.

Werk

Gewerkt word er in London hard en veel. Nu is het wel toptijd bij Addison, maar een week van 50 uur is kort en het vaste personeel komt soms over de 80. En dat terwijl hier overuren niet betaald worden (voor free-lancers wel hoor). Maar het lijkt erop dat er veel werk is in London, en veel vraag naar free-lancers.
Lunchen doe je hier buiten de deur. Je haalt een sandwich (altijd verpakt), of een chiabata, die je dan ook weer geroosterd kan krijgen. Er zitten ongelofelijk veel broodjes/lunch zaken in London. Ze hebben natuurlijk wel allemaal ongeveer hetzelfde, maar het is best lekker. Alleen hoef je voor het brood zelf niet naar Engeland te komen. Ze maken met (veel) beleg veel goed, maar het brood zelf is dus niet echt geweldig. Naast Addison heb je Boroughmarket, daar is de keuze wat breder, alleen is de markt alleen op vrijdag en zaterdag.
Koffie bij bedrijven is vaak oploskoffie, het blijft een thee-land hier. En vergeet nooit te zeggen dat je je thee of koffie zwart drink, want ze gieten overal melk in.


Klussen in London

6-01-06 -> 13-01-06
Gewerkt bij Jones Knowles Richie, een gote (voedings)verpakkingmaker in London. Ze zitten op Albert street in Camdentown, een erg leuke wijk met een soort waterloopleinmarkt. Er word hard gewerkt, je zit geen minnut zonder, maar meestal gaan ze wel om 6 uur naar huis. Vrijdag word er geluncht in de pub :-)
www.jkr.co.uk

16-01-06 -> 17-03-06

Gewerkt bij Addison, de klant waarvoor ik in eerste instantie naar London ben gegaan. Mensen zijn erg aardig en blijven onder de grootste stress erg relaxed. Dagen zijn erg wisselend qua drukte, soms zit je de hele dag te internetten, dan weer tot 2 uur 's nachts door te werken. Twee weken voor Addison in Amsterdam gewerkt, van 27 februari tot 10 maart. Leuk om weer even in Amsterdam te zijn.
www.addison.co.uk/

20-03-06 -> 24-03-06
Weer terug bij JKR

27-03-06 -> 31-0306
Voor twee dagen weer even terug bij Addison

03-04-06
Dagje bij The partners
Daarna naar Barnados, een soort kinderbescherming. Geeft de jeugd hun toekomst terug, zoals ze het zelf uitdrukken. Zitten in Essex, eigenlijk geen London meer, maar onderdeel van greater London. Is ongeveer een uur werk om daar te komen. Eerst de fiets naar Bank, en daar de tube naar Barkingside. Dan nog twee minuten lopen.
Lang geleden dat ik bij en klant (ipv bureau) heb gezeten. Gaat allemaal wat rustiger, niet van kouwe drukte uit de reclame werled, van ojee wat zijn we allemaal belangrijk. Best leuk werk trouwens. Redelijk ruime huisstijl, als je de zes kleuren en hde GillSans gebruikte was e veel mogelijk.
Maar helaas niet voor de gehoopte drie weken, het zit eral weer op.

House

Mijn huis in London. Ik woon op Fanshaw street in Hoxton, N1. De postcode (N1), of eigenlijk het eertse deel ervan is een gebruikelije manier om aan te duiden waar een straat is in London. Een straatnaam alleen zegt niet zoveel want van sommige straatnamen heb je er wel 10 in London.
Hoxton is een wijk vlak boven de City, het financieele (en oude) hart van london. hoxton is tot een aantal jaar terug altijd een 'arme' wijk geweest. Nu is het één van de 'hippe' uitgaan gebieden van London, veel leuke bars en winkels. Ikzelf woon in een ex-councilflat. De Council is hier zegmaar de woningbouwvereniging. Huren in London is duur, erg duur. Maar zegt men hier dan: " it's London", en dat is dan de reden dat je hier meer voor een kamer mag betalen dan voor een huis in de rest van de wereld.
Momenteel huur ik een kamer in een 'shared-house'. Ongeveer 9 vierkante meter voor 100 pound per week. Dat ze de huur per week berekenen zegt niet zoveel, je betaalt hem per maand (x4.33) en je contract loopt meestal per jaar. huur bescherming e.d. doen ze hier niet aan, de enige die door de wet beschermt wodr is degene die verhuurt.