Pancakes

Pannekoeken ter ere van mijn vaders sterfdag. Een Hollandse ham-kaas in london. Let op de schenkstroop.

Pancakes to memorate my dads anniversary. A proper Dutch ham-cheese one in Central London.

Nieuwe aanrecht

En we hebben een nieuwe aanrecht. Het was even zwoegen om hem van de B&Q (de plaatselijk Gamma) naar huis te krijgen. Helaas verkopen ze aanrecht alleen in 3 meter stukken van 28mm dik. Maar als creative Hollander krijg je veel mee met de fiets.

And we have a new kitchen worktop. Bit of a hassle to get it home from B&Q, but we Dutch can move a lot on a bike.

The removal-thank-you-dinner

Een welverdiend home-made tapas diner voor mijn verhuis vrienden.

A well earned home-made tapas evening at my new house for my removal friends

Motorbike

De laatste rit op mijn ouwe trouwe ZZR naar Holland, om omgeruilt te worden voor Simon's 'oude' RF900. Na de RF vele jaren in de porrt naast zijn huis te hebben gehad had Simon besloten om een motorfiets te kopen waar hij wel op wilde rijden, een BMW. Daardoor werdt de RF overbodig en mocht ik deze mooie rode motorfiets voor niets hebben. Waar vindt je nog zulke grote broers :-)
De RF had wel wat aandacht nodig om weer tpot leven gewekt te kunne worden. Maar nadat we hem na mijn aankomst in Haarlem uit de poort hadden geduwt bleek hij er nog goed uit te zien. een beetkje vuil, maar weinig roest. Dus eerst een paar dagen sleutelen. Kappen eraf, tank eraf, neiuwe olie, nieuwe remvloeistof, nieuwe koelvloeistof, nieuwe benzine leidingen, carburateurs schoongemaakt, choke kabel weer werkend gemaakt, ketting ontroest en ingevet. En daarna alles weer in elkaar gezet. En... hij liep weer! Voor even dan. Maar het bleek alleen wat lucht in de brandstofpomp te zijn, daarna deed hij het als vanouds. Snel nieuwe brandstof en nieuwe banden en hij was weer klaar voor de reis naar Groot Britannië.
Vrijdags nog een ritje naar Mariekes werk gereden, en Zondag was het alwere tijd voor de terugweg. Veel wind onderweg, dus helaas geen relaxte rit, maar de motor hield zich goed. En nu staat hij in London te wachten op Engelse kenteken platen.

My old bike, and the new one.

Blitz and the Sheets

in 333 this time

Verhuizing - Moving House

Wederom een vehuizing, slechts 8 maanden na de laatste. Geheel en al veroorzaakt door luidruchtige bovenburen. Gelukkig waren Taco, Ciro, Simon en Catrin bereid me te helpen op wat bleek een van de warmste dagen van het jaar. Gelukkig was het noieuwe huis slechts om de hoek en waren we na veel trappenlopen en zweten om een uur of 3 klaar zodat we nog in de zon van een welverdiende pint konden genieten.

Again, only 8 months after the last one. This time due to noisy neighbours. thanks to the help of Taco, Ciro, Simon and Catrin it all went smoothly, despite it being one of the hottest days of the year. The new house was around the corner and after many hours of hard labour we managed to finish in time to enjoy a well earned pint in the afternoon sun.

Kermis

Op een mooie zondag naar Victoria park geweest. Een grote happening met kermis, optredens en wat al niet meer. Wij zijn naar de 'Wall of Death' geweest, eigenlijk de reden voor het hele bezoek. Een kermis attractie uit de goede oude tijd. Ik herriner me dat mijn vader vertelde dat hij erheen ging in zijn jonge jaren. Feitelijk zijn het een paar motoren die wat rondjes rijden over een verticale muur. De hele voorstelling duurt maar een minuut of 5 (net genoeg om stoned te worden van de uitlaat gassen) maar het is zeker de moeite waard. Daarna ook nog even de bots autos gedaan, een welbesteede zondagmiddag.

Spend a sunny Sunday in victoria park. A big summer fair with amongst other things, a wall of death, very amusing. Also did a ride in the bumper cars. A well spend Sunday afternoon.

Bezoek

Het was weer eens bezoek uur in London. Dit maal waren Astrid en mijn moeder die langskwamen. En hun 6 daagse bezoek stond grotendeels in het teken van de Engelse keuken.
Ze arriveerden op donderdag op St Pancrass. En de vrijdag werd zo rond lunchtjd gestart met een Engels ontbijt. Omdat de cafés in mijn buurt niet aan te raden zijn zijn we naar Balans in Soho gegaan. Een ontbijt met alles erop en eraan. Astrid at zelfs de eieren op. Een goede start voor een dag door London.
Na het ontbijt zijn we naar de Thames gelopen om met de boot naar Kew gardens te gaan om van het mooie weer te kunnen genieten. Helaas was de boot naar Kew al weg en daarom gingen we maar de andere kant op, richting Greenwich. Na een mooie boottocht van 45 minuten over de Thames kwamen we aan in Greenwich waar we brood en koffie kochten voor een lange lunch in het park. Daarna met de metro terug voor een rustige avond in Walworth.
Zaterdag werd de sjieke kleding voor de dag gehaalt. Als kleine attentie voor hun harde werk op het van der Helstplein had ik de dames uitgenodigt op een afternoon tea. Eerst nog even wat verpoost in Tate Brittain, en daarna met de black cab naar het Landmark hotel voor de afternoon tea. En dat was gezellig, een prima manier om de zaterdag door te brengen. We zouden het vaker moeten doen.
Zondag was het tijd voor het volgende culinaire feest, de sunday roast. Hiervoor gingen we naar Kensington, waar Maggie Jones zit. En daar serveren ze op zondag een drie gangen sunday roast. Erg goed, en zeker niet te weinig.
Maandag mochten zus en moeder zelfstandig op pad want ik mocht weer aan het werk. En dinsdag zat het avontuur er alweer op.

Once again it was time for a visit to London. This time my mum and sister were the ones dropping by. Their 6-day visit was mostly planned around food this time.
They arrived on Thursday on St Pancrass. And Friday we started the day with a Full English breakfast, although it was closer to lunchtime by the time we finally made it to Balans on Old Compton Street. The breakfast was enjoyed, my sister even eat the eggs (despite hating them). A good start for a day in London.
After breakfast we headed for the Thames to take a boat to Kew Gardens to enjoy the beautiful weather. But that boat already left when we got the Thames in sight, so instead we went for Greenwich. We arrived after 45min on the Thames, bought coffee and sandwiches and spend the afternoon relaxing in the park. After which we headed home for a quiet evening in Wallworth.
Saturday we went posh. As appreciation for their hard work in my former house in Amsterdam I invited the ladies for an afternoon tea. We spend the morning in Tate Brittain en then took a black cab to the landmark Hotel to enjoy a nice afternoon tea. A lovely way to spend a Saturday afternoon, I could get used to that.
Sunday we went for another British food feast, the Sunday Roast. For this we went to Kensington where Maggie Jones is based. They do a set 3 course sunday roast which is good and sufficient (to say the least).
Monday the ladies were on their own as I went to work, and Tuesday the visit ended and my mum and sister returned home again.

Blitz and the Sheets

En wederom een Blitz and the Sheets optreden, dit maal in bar 1001 in de voormalige Truman Brewery.

And yet another Bitz and the Sheets gig, bar 1001 in the old Truman Brewery this time.

Motorweekend 2009

Langzaam brak de lente aan en werd het beter weer. tijd voor het jaarlijkse motorweekendje. Het idee was dit keer naar de Vogezen te gaan. Ruud kwam vanaf Amsterdam en ik vanaf London en we zouden elkaar ontmoeten in Reims voor de lunch. Zo gezegd, zo gedaan. Ik was de avond ervoor vertrokken en had in Calais overnacht, ondanks de aanbrekende lente was het koud en guur weer. Vrijdag ochtend naar Calais gestuurd waar ik op tijd aankwam om nog even de kathedraal te bekijken, dacht ik. Maar op het continent leeft met een uur later, dus net toen ik de kerk inliep kreeg ik een textje dat Ruud gearriveerd was. Dus dan maar lunchen. En daarna naar het oosten richting Verdun. Na een winderige rit gestopt in een klein plaatsje en een hoteltje genomen. Eerst nog een biertje in het plaatselijk café gedronken en daarna gegeten in het hotel. Niet bijster goed helaas.
En na een verdiende nacchtrust gingen we zaterdag verder richting het zuid-oosten. Veel wind en veel bochten, maar een mooie rit. Uiteraard raakte de lange man al snel weer uit het zicht, maar dankzij de uitgewisselde GPS routes kwamen we uiteindelijk toch op dezelfde plek aan. Alwaar werd besloten nog wat verder te rijden om de uiteindelijke bergroute van zondag binnen bereik te brengen. Dus nog een kilometer of veertig verder over de bergweggetjes geslingerd naar een plaatje waar de hotels wat boven mijn budget gingen. Dus nog een 20 kilometer verder gereden waar we een redelijk geprijsd goed hotel vonden. 's Avonds heerlijk zuurkool met worst en spek gegeten en ondertussen besloten de route van Zondag wat in te korten omdat London ondertussen toch wat verder weg bleek te liggen als gehoopt.
Maar de geplande bergroute werd gehaalt. Op zondag eerst een stuk snelweg genomen en daarna begon de Route des Crêtes, het betere bochten werk. Slinger de slinger over de bergen, echte bergen, we kwamen zelfs nog sneeuw tegen. Op de tweede berg lag zelfs zoveel sneeuw dat de pas nog dicht was. Er zat dus niets anders op dan terug te keren en via een alternatieve route richting Reims te rijden. 's avonds overnacht in in een Formule 1 en's ochtends gingen we beide weer onze eigen route richting huis.

Spring was in the air, o it was time again for our yearly motorbike trip. The Voges was this years aim. With Ruud coming from Amsterdam and me coming from London, the plan was to meet up in Reims and start with lunch. I left the evening before and stayed the night in Calais. Regardless of spring starting on the calendar the weather was cold and wet. But despite the wind the ride to Reims on Friday morning went smotth and I arrived in tiem to see the Catherdal before lunch, or so I thought, but the time difference on the continent took away my extra hour. As soon as I walked into the cathedral I got a text from Ruud saying he arrived. So off to lunch it was. And after that we headed east to Verdun. And after a windy day on the bikes we stayed in a little village where we enjoyed a loosy dinner in the hotel.
Next day we headed further east towards the Route-des-Crêtes which was planned for Sunday. Naturaly Ruud was out of sight in no time, but thanks to the exchanged SatNav routes we ended up in he same place at the end of the day. Where we decided to push on for a bit to be able to get to the Routes-des-Crêtes on Sunday. So onwards for another 25 miles on the bendy roads to reach a small town with over prized hotels. So we did another 15 miles to finally find a decent place to stay the night. We hadd suaerkraut for dinner and decided to cut next days route a bit short as london truned out to be a bit further away then planned.
But we did make it to Rotes-des-Crêtes. We started the next day with a bit of motorway and then started the Routes-des-Crêtes, miles and miles of bendy mountain roads. Real mountains, there was even snow on top of them. In fact there turned out to be so much snow that the pas was still closed. So on the seccond muntain we had to trun back and find an alternative route towards Reims. That night we stayed ina Formula 1 hotel and next morning we both went separate ways towards home again.

Het is lente

Mijn straat

My street

Het grote Jacco Weekend

Jacco kwam weer eens op bezoek. Hij was al meerdere malen op bezoek geweest, maar dit was voor het eerst in mijn nieuwe huis in South East.
Donderdag avond ontmoeten we elkaar op St Pancrass en gingen we snel met de tube naar huis zodat we naar de pub konden. De Queen Elisabeth vlak bij mijn huis. Een echte buurtkroeg, we waren meteen de grote onbekende toen we binnen liepen. We werden later nog even ondervraagt door de politie ivm met gebeurtenissen buiten het café, maar wij waren verdiept in ons bier en wisten dus van niets.
Vrijdag ging ik braaf naar mijn werk en Jacco naar Tate Modern. En toen ik 's avonds thuiskwam van een dag hard werken zat Jacco te wachten met het eten.
Zaterdag begon met breakfast at Balans, een eet gelegenheid in Soho. Daarna door naar de Hindoe tempel in Noord London. De grootse Hinoe tempel buiten India. En hij is groot en niet lelijk, maar wel erg nieuw. En hij staat midden in een saaie woonwijk. Om na ons bezoek een drankje te nuttigen moetsen we eerst terug naar het centrum. Wat we dan ook gedaan hebben en waar we in het park nog konden genieten van de laatste zonnestralen van die dag. Daarna nog even naar de pub, en toen naar huis de laaste lasagna verorberen.
En zondag was het alweer terugreis dag. Het grote Jacco weekend zat er alweer op. Tot de volgende keer maar weer.

The Big Jacco Weekend
Jacco was visiting once again. He's been in London several times before, but this was the first time in my new house in South East London. Thursday evening we met on St Pancrass where we took the tube to my place and then went to the pub. The Queen Elisabeth this time, close to my place. Very much a local, we immediately stood out as we walked in. We were even questioned by some cops, although that was for something that happened outside. We, off course, were focused on our drinks and were no help to the coppers.
Friday i went to work and Jacco went to Tate Modern. And when I returned home after a hard day work, Jacco was waiting with dinner.
Saturday started with breakfast at Balans, a posh café in Soho. And from there we went to the Hindu temple in North London. The biggest Hindu temple outside of India. And big it is, and although it is pretty it is all a bit too new and bright. And it based in the middle of suburbia. Nothing there. We had to return to central London to get a drink, where we enjoyed the last bit of sunshine in the park. And then off to the pub of course. And after that we went home to eat the remaining lasagne.
And Sunday was already travel back day. the big Jacco weekend was already over. See you next time.

Cultureel weekend

Afgelopen weekend me weer eens in de cultuursector van London gestort. Door Atsrid was ik erop attend gemaakt dat er een tentoonstelling van Rusische constructivisten was in Tate Modern. Dus op zaterdag maar even gaan kijken. 12 zalen met strepen en cirkels die de wereld moesten verbeteren. Het was erg mooi.
Ik heb mezelf meteen getrakteerd op een Tate mebership, kan ik alle tentoonstellingen van Tate Modern en Tate Britain de rest van het jaar gratis in.
En zondag naar de Wallace collectie geweest. Een museum met de collectie van de Wallace familie. Daar was ik nog nooit geweest. En het was mooi weer zondag, en musea zijn gratis, wat wil je nog meer als Hollander. De Wallace collectie heeft een enorme verzameling harnassen en oude wapens, en een behoorlijke verzameling schilderijen. Veel Hollandse meesters, oa een stuk of vier Rembrants. Afijn, het weekend was weer goed besteedt.

Last weekend was a cultural one. Sunday I've been to Tate Modern to watch the Russian Constructivisme exhibition, which was pointed out to me by my sister. 12 rooms of circles and lines which were supposed to cure the world. It was impressive.
I also bought myself a Tate membership, so the rest of the year I can visit all exhibitions in Tate Modern and Tate Britain for free.
And Sunday I went to the Wallace collection. Never been there before so reason enough for a visit. And after all it was nice weather and museums are free, what more can you want being Ducth. De Wallace collection is many old armour, weapons, and paintings. A lot of Ducth masters amongst which Rembrant. The weekend was well spend.

Snow

De laatste avond van het Grote Simon & Marieke Weekend begon het met sneeuwen. Fors te sneeuwen. Paniek dus. Londenaren zijn niet veel sneeuw gewend en de 16 centimer dikke witte deken die de volgende ochtend over de stad lag legde het leven dan ook zo goed als stil. Iedereen was natuurlijk totaal in de war dat er witte vlokjes uit de lucht kwamen in plaats van regen.
Voor het eerst sinds mensen heugenis werden alle 6800 Londonse bussen van de weg gehaalt en 11 van de 13 metrolijnen vielen geheel of gedeeltelijk uit. Zelf in de tweede wereld oorlog ging het bus vervoer gewoon door, maar een beetje sneeuw is natuurlijk veel gevaarlijker dan een bombardement.
Ik ben als nuchtere Hollander natuurlijk gewoon naar mijn werk gefietst. Daar bleek echter een van de weinige. Slechts 6 van de 30 mensen op mijn vloer waren komen opdagen. Voor de rest van de week werden wederom enorme hopen sneeuw voorspelt maar verder als een regen buitje kwam het niet meer.

The last evening of The Big Simon & Marieke Weekend it started snowing. Serious snow. Time to panic! Londoners aren't used to snow, so the 6 inch white blanket that covered the city the next morning stop public life almost completely. I suppose everybody was in a state of shock that white stuff was coming from the sky in stead of the traditional rain.
For the first time ever all 6800 busses were pulled and 11 of the 13 tube line were partly or completely suspended. Even in WWII the busses kept on going, but a bit of snow is of course much more dangerous then German bombs.
I of course cycled to work like usual. Only to find out that going to work is a rare thing to do when it' snowing, only 5 of the 30 people on my floor turned up.
They predicted more huge amounts of snow for the rest of the week but we didn't get any further then a bit of rain.

The Big Simon and Marieke Weekend

Het heeft er even om gespannen. Op de drempel van het bezoek aan London werd Simon gevelt door buikgriep. Maar na het vertrek een dagje te hebben uitgesteld was hij genoeg aangesterkt om de reis naar London aan te vangen. En zo stonden ze Donderdag avond om een uur of 11 's avonds op St Pancrass. Vlug met de taxi naar huis omdat Simon nog te ziek was voor de metro. En daar aan de port en kaas, zo ziek was Simon nou ook weer niet.
De volgende dag moest ik werken en aan het einde van de dag kwamen Simon en Marieke me ophalen op de zaak. Even rondgekeken op een vrijwel lege werkvloer en toen gaan eten in Soho. En daarna weer naar huis want de fles port had onze aandacht nodig.
Zaterdag zijn we afgereist naar Canterbury. Eerst naar Victoria Station gewandelt waar de trein vertrok. En om een uur of vier arriveerden we in Canterbury. Nog net op tijd om de kathedraal te bekijken. En daarna maar weer naar de pub. Eerst een redelijke pub, maar toen we besloten nog een rondje te lopen kwamen we de oudste pub van Canterbury tegen dus zijn we daar maar weer naar binnen gegaan. Na er gegeten en gedronken te hebben aanvaarden we de reis huiswaarts weer. Om een uur of 12 waren we dan ook weer thuis waar de fles port trouw op ons stond te wachten.
Zondag rustig opgstaan en daarna meteen naar de pub voor een Sunday Roast. Een uitstekende manier om de zondag door te brengen. Na de roast (en koffie en toetje) besloten dat het weer was voor een binnen-ding, het was ijzig koud buiten. Marieke wilde graag naar een wii® kijken, dus op naar Westfield, het nieuwe winkel centrum in west London. Groot overdekt maar vooral verwarmt.
Na anderhalf uur rondstruinen en een bijna aankoop van de wii® ging de toko al weer dicht en was het tijd voor bier & burgers. Maar waar?
Eerst een stuk gelopen door de ijzige wind, maar de enige pub die we konden vinden was vol. Dus dan maar met de metro waar we in het station de tip kregen naar pub 'The Bridge' te gaan. Twee haltes met de metro en dan een stukje lopen. Dat stukje lopen bleek nogal een flink stuk te zijn, maar de wandeling ging over een mooie oude hangbrug over de Thames terwijl het zachtjes begon te sneeuwen. Een erg mooi plaatje.
De pub was rustig, niet al te warm, maar het eten was goed. En aangezien het rustig sneeuwen was overgegaan in een forse sneeuwbui die voorlopig nog niet van ophouden wist besloten we een taxi naar huis te nemen. Een minicab met een Indiaase betsuurder slofte ons door de sneeuw in 45 minuten naar huis. Terwijl hij onderweg aan Simon zijn gehele familie geschiedenis vertelde.
Thuis wachte de fles port weer. En de volgende de ochtend het werk en de trein. Simon en Marieke kwamen nog even langs voor een lunch en het terug geven van de huis sleutels. Daarna mocht ik weer terug aan het werk en Simon an Marieke gingen met een black cab naar St Pancrass waar de treinen gelukkig nog reden (en ook nog op tijd!). En toen zat het grote Simon en Marieke weekend er weer op.

It wasn't sure till the last minute. A day before departure my big brother was whiped of his feet by food poisoning. Fortunately delaying the departure for a day gave him enough time to recover enough to start the journey. So, one day later then planned they arrived at about 11ish at St Pancrass station. I picked them up and we took a black cab home where the bottle of port wine and some cheese was waiting for us.
Next day i had to go to work and at the end of the day Simon & Marieke came round to pick me up. After a quick view round an deserted work floor we went for dinner in Soho. And then back home where we devoted ourself to the port wine again.
Saturday we went to Canterbury. We started out with a walk to Victoria station form where the train left. We arrived in Canterbury at about 4ish. just time enough left to visit the Catherdal and after that we went off to the pub. First an ordinairy one, but when we decided to go for a little walk we stumbled upon the oldest one of Canterbury, so in we went. After drinks and dinner we headed home again where we arrived around midnight.
Sunday was Roast-day. After getting up we left straight for the pub for a roast. Roast, teat, dessert and more tea. A good way to spend a Sunday. But Marieke wanted to look for a wii® and make some profit on the weak pound. But the weather was way to cold to go shopping outside, so we choose Westfield, the new mall in west London. Big, indoors but most important of all, heated. We only had about hour and a half shopping time left. So after a bit of strolling round and a near buy of a wii® it was time to go to the pub again. But where?
After walking through the freezing wind for a bit and only finding one pub which was filled up with people we decided to take the tube and go somewhere else. On the station we got the tip to go to the 'Bridge' pub. Just two tibe stops and a small wlk. The small walk turned out to be quiet a walk. but it included Hammesmith bridge in the snow. quite pretty.
The pub was empty and not too warm, but the food was good. Since the snowing still went on and didn't look like it was going to end anytime soon we decided to take a cab home. It took a minicab 45 minutes at walking speed through snowy London to get us back home. Along the way the Indian driver told my brother the complete history of his life.
At home the port wine was there to welcome us again. Next day I headed for work again. Simon and Marieke dropped by for lunch and handing back the keys. And as I went back to work they took a black cab to St Pancrass where fortunately the trains were still running (and even on time, imagine that). And the Big Simon and Marieke Weekend was over again.

Christmas Carol

De dag voor kerst de motor uit de stalling gehaalt en om een uur of 8 op weg naar de tunnel waar mijn trein om 10.30 vertrok. De rit was fris maar niet heel erg koud. Helaas bleek bij de trein terminal dat alles dicht was op kerstavond. Alleen nog warme koffie en oude broodjes. Ik koos koffie met een zakje doritos chips als mijn kerstmaal. En na 35 minuten trein lag ik al vlug in mijn hotel in Calais.
De volgende dag op weg naar holland, drukker als verwacht maar geen file. Eerst mijn gereedschap in Amsterdam gedropt, daarna door naar Hoogland om met mijn moeder bij oom Joop en tante Ineke te gaan eten. De volgende dag was kwamen Astrid, Simon en Marieke om kerst in hoogland te vieren. Overdag nog een rondje met Astrid door de nieuwe wijken gereden. Daarna eten met zijn allen. Allemaal erg gezellig.
En de volgende dag was het zover. De grote afbraak kon beginnen. Eerst een dag besteed aan het uitzoeken van spullen die ik nog op de zolder had staan (en dat waren er meer dan genoeg).
De tweede dag kwam Astrid helpen en ze bleef tot het einde van de klus. Een geweldige help, zonder haar was het niet gelukt. Eerst de bank verkocht en Emilio kwam de keuken nog even fotograferen voordat we hem afbraken. En daarna was het zover. Een vijf dagen lang feest van weggooien en afbreken. Met name de door Astrid getegelde vloer bleek weerbarstig (als aardigheidje mocht ze zelf beginnen met breken). Maar na 6 uur hakken met een enorme boorhamer gaf ook de vloer zich gewonnen.
En dankzij de hulp van Julien, Theo, Sjerk en Femke, Simon en Markus, mijn moeder, oom Joop en vooral Astrid was het na 6 lange dagen werken eindelijk zover. Het huis was leeg.
Heel veel spullen op straat gezet, waarvan de meeste een nieuwe bestemming vonden voordat de vuilnisman kwam. Heel veel gesloopt. Heel veel trappen gelopen. Maar het was gelukt.
Veel, heel veel dank aan allen die geholpen hebben, zonder jullie was deze klus nooit gelukt.

Reste voor mij alleen nog de terugreis naar London. En het was een koude rit. Zeker de tweede ochtend vanaf Zeebrugge waar ik overnacht had. ik was gaan rijden met mijn zonnebril op omdat ht eruit zag alsof het zonning zou gaan worden. Maar zodra ik op de weg zaat werd het mistig, erg mistig. En het was koud, zo rond het vriespunt, zodat de mist op mijn pak in ijs veranderde. Al vlug zag ik eruit als een Yeti. Maar bi Duinkerken (slecht 60km verder) brak de zon weer door en verder was het een prachtige rit terug naar huis.


The day before Christmas I collected the motorbike out of its storage. And at about 8 I left for the chunnel where my train would leave at 10.30. unfortunately everything at the terminal turned out to be closed at this Christmas eve. All I could get my hands on was coffee and some old sandwiches, I choose a bag of Doritos in stead. And 35 minutes later I was in Calais where my pre-booked hotel was waiting.
Next day I drove to holland. It was a bit bussier then expected, but no jams. First stop was Masterdam where I dropped of my tools. Then on to Hoogland where I went for dinner with my mum. Next day, boxing day, my sister brother and Marieke joined to celebrate Christmas with food and drinks.
And then, the next morning it was time to start the big-break-down. fisrt day I spend sorting out thing from the attic (and that was quite a lot). Second day my sister came to help me and stayed till the end, a great help, couldn't have done it without her. fist sold the big white leather sofa and Emilio came round to take some images of the kitchen before it was broken to pieces.
And then it started, a big 5 day party of breaking things to pieces and throwing it out on the street. Especially the tile floor my sister layed in the kitchen turned out to be a tough cookie, (being polite I let her start shredding her own work ;-) but after 6 hours with the biggest hammerdrill I've ever handeled, even the floor gave in.
And after 6 days, with loads of help from Julien, Theo, Sjerk and Femke, Simon and Markus, my mum, my uncle Joop but most of all my sister Astrid, it was finaly over. the house was empty.
Loads of things been put out on the street. Of which most found a new owner before the garbage collectors came. Lots of breaking, lots of walking the stairs. But we won.
Loads of thanks to all who helped, couldn't have done it without you.

The only thing left to do for me was getting back to London. It was a bit of a cold ride. Especialy the second day after I stopped for the night in Zeebrugge. When I left in the morning it looked like it was going to be a nice sunny day. But as soon as I was on the way it started to get foggy, real foggy. And it was still very cold, close to freezing tempertures which caused the fog hitting my suit, turn to ice. When after about 40 miles, I finally drove out of the fog, I looked like a Yeti, head to toe covered in a layer of ice.
But I heated up with a cup of coffee and from there on it was a nice sunny ride to London.